69
الگوی اسلامی شادکامی با رویکرد روان شناسی مثبت گرا (ویراست دوم)

صفات فردی مثبت» می‏دانند. لذا معتقدند که کار روان‏شناسی مثبت‏گرا «مطالعه علمی این امور و نهادهای تسهیل کننده رشد آنها» است.۱

از آنچه گذشت، روشن می‏گردد که هر چند در باره روان‏شناسی مثبت‏گرا تعریف‏های گوناگونی ارائه شده، با این‏حال،‏ همگی دو رکن دارند: یکی محور روان‏شناسی مثبت‏گرا و هدف آن؛ دیگری نوع کاری که در باره آن انجام می‏شود. در باره رکن نخست می‏توان گفت که با همه تفاوت تعبیرها، محور روان‏شناسی مثبت‏گرا «نکات مثبت انسان و حیات انسانی» است که یک تغییر نگرش در روان‏شناسی به‏شمار می‏رود و با تعبیرهایی مانند: «رفتار رضایت‏بخش سازگارانه، خلّاقانه و عاطفی»، «امور درست زندگی از تولّد تا مرگ»، «فضایل و نقاط قوّت افراد عادی»، «شرایط مثبت زندگی»، «رشد، شکوفایی و عملکرد بهینه» و «تجربه‏ها و صفات فردی مثبت» بیان شده است. در باره رکن دوم نیز می‏توان گفت که کار روان‏شناسی مثبت‏گرا ـ‏ همانند هر دانش دیگری ـ‏ «مطالعه علمیِ» امور یاد شده است که با تعبیرهایی مانند: «به کارگیری نظریه‏ها، پژوهش‏ها و فنون مداخله‏ای»، «مطالعه شرایط و فرایندهای دخیل» و «بررسی عوامل» بیان شده است.

مجموعه این مسائل، برخی را بر این باور ساخته که روان‏شناسی مثبت‏گرا را می‏توان «مطالعه علمی تجارب و عواطف مثبت آدمی، توانمندی‏ها و فضیلت‏های شخصی و خشنودی و شادکامی۲ (سعادتمندی) آدمیان» تعریف کرد.۳

۲. شادکامی در روان‏شناسی مثبت‏گرا

واژه Happiness در انگلیسی را می‏توان به دو معنا به کار بُرد: یکی شادی است که در این صورت، از هیجان مثبت در زمان حال سخن گفته‏ایم. دیگری، شادکامی و سعادتمندی است که در این معنای اخیر، شادکامی، با خشنودی و رضایت از زندگی مترادف است و به نظر می‏رسد آنچه در روان‏شناسی مثبت‏گرا از آن بحث می‏شود، این ​

1.. واک ورث، استین و سلیگمن، ۲۰۰۵؛ به نقل از براتی، ۱۳۸۸.

2.. happiness.

3.. براتی، ۱۳۸۸.


الگوی اسلامی شادکامی با رویکرد روان شناسی مثبت گرا (ویراست دوم)
68

گیبل۱ و هایت،۲ اصل را «شکوفایی یا عملکرد بهینه» قرار داده‏اند و بر همین اساس، روان‏شناسی مثبت‏گرا را «مطالعه شرایط و فرایندهای دخیل» در این مسئله می‏دانند.۳ شلدون، فردریکسون،۴ راسوند،۵ چیکزنت‏می‏های۶ و هایت نیز روان‏شناسی مثبت‏گرا را این‏گونه تعریف کرده‏‏اند: «مطالعه علمی کارکردهای بهینه آدمی با هدف کشف و ارتقای عواملی که به افراد، اجتماعات محلّی و جوامع بزرگ اجازه می‏دهد تا به رشد و شکوفایی دست یابند».۷

سلیگمن و چیکزنت‏می‏های، بر «شرایط مثبت زندگی» تأکید دارند و بر همین اساس، هدف روان‏شناسی مثبت‏گرا را تغییر در نوع پرداخت روان‏شناسی، از اشتغال خاطر صِرف به بدترین امور در زندگی، به پرداختن به شرایط مثبت می‏دانند».۸

سونیا لوبومیرسکی۹ و آلیسون آبه۱۰ نیز «رشد، شکوفایی و عملکرد بهینه» را محور روان‏شناسی مثبت‏گرا می‏دانند و بر همین اساس، کار روان‏شناسان مثبت‏گرا را «بررسی عوامل» این امور معرفی می‏کنند.

همچنین برخی دیگر مانند داک ورث،۱۱ استین۱۲ و سلیگمن، در مقاله جامعی در نخستین شماره مجلّه سال‏نامه روان‏شناسی بالینی،۱۳ اساس را بر «تجربه‏های مثبت و ​

1.. Gable, S.L.

2.. Haidt, J.

3.. گیبل و هایت، ۲۰۰۵؛ به نقل از براتی، ۱۳۸۸.

4.. Fredrickson, B.L.

5.. Rathunde.

6.. Csikszentmihalyi, M.

7.. کامپتون، ۲۰۰۵؛ به نقل از براتی، ۱۳۸۸.

8.. سلیگمن و می های، ۲۰۰۰؛ به نقل از براتی، ۱۳۸۸.

9.. Lyubomirsky, S.

10.. Allison Abbe.

11.. Duckworth, A, L.

12.. Steen, T.A.

13.. Annual Reviw of Clinical Psychology.

  • نام منبع :
    الگوی اسلامی شادکامی با رویکرد روان شناسی مثبت گرا (ویراست دوم)
    سایر پدیدآورندگان :
    عبّاس پسنديده
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    سوم
تعداد بازدید : 68998
صفحه از 839
پرینت  ارسال به