۱ / ۱۵

برکت توبه حقیقی

یکی از خطبای معروف ضمن سخنرانی در حسینیه کوثر،^۱ کرامتی از امام عصرعجل الله تعالی فرجه در مورد طلبه‌ای نقل کرد، از ایشان پرسیدم منبع این داستان کیست؟ ایشان خطیب دیگری را معرفی نمود. از او هم منبع خبر را پرسیدم، گفت: این ماجرا را از یکی از مراجع تقلید معاصر، در زمانی که ایشان در مشهد منبر می‌رفت شنیدم.
به دلیل اهمیت موضوع، خدمت آن مرجع عالیقدر رسیدم،^۲ و خبر منسوب به ایشان را نقل کردم. ایشان منکر مطلب شد و فرمود: آنچه من نقل کرده‌ام چیز دیگری است که شاید آنان اشتباه نقل کرده‌اند، سپس ایشان جریان دیگری را نقل کردند که خلاصه آن این است:
این قضیه را من بلاواسطه از آقای خویی^۳ نقل می‌کنم و ایشان هم بی‌واسطه از آقای شیخ محمد حسین اصفهانی و ایشان هم از صاحب اصلی ماجرا.
قضیه چنین بوده که یکی از دهات شاهرود ملّایی داشته که فوت می‌کند، پس از او پسرش آخوند آن محل می‌شود. وی با این‌که بی‌سواد بوده، همه امور دینی آن محل را اداره می‌کرد و تنها چیزی که از پدر برایش مانده بود، این بود که روزهای جمعه غسل جمعه می‌کرد!

رفتن به منزل جدید داشتیم، متوجه نشدم آن سفره چه شد. این جریان را برای [مرحوم] آیة الله سید اسماعیل هاشمی نماینده اصفهان در مجلس خبرگان گفتم. ایشان از من خواست قدری از آن سفره را برای ایشان ببرم، ولی هر چه جستجو کردم آن را نیافتم.»