۱۹۳۹.عيسى عليه السلامـ به حواريانـ : اى نمك زمين! فاسد مشويد كه هرچه فاسد مى شود ، دارويش نمك است ، ولى اگر نمك فاسد گردد ، دارويى ندارد .

۱۹۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زمانى بر مردم فرا رسد كه . . . دانشمندان و فقيهانشان ، خيانت كار و تبهكارند . آگاه باشيد كه آنان بدترين خلق خدايند و هم چنين پيروانشان و آنكه بر آنها درآيد و از آنها اخذ كند و دوستشان بدارد و با آنان بنشيند و مشورت كند ، همگى بدترين خلق خدايند .

۱۹۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روزگارى بر مردم آيد كه دانشمندان و حكيمانش مرده اند ، مسجدها و قاريان فراوان ، ولى دانشمند [راستين] را جز گاه به گاه نيابند .

۱۹۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در آخر الزمان مردانى مى آيند كه دنيا را با دين مى طلبند . براى [فريب دادن] مردم ، در باطن گرگ اند و در ظاهر لباس ميش بر تن كرده اند و زبانهايى شيرينتر از شكر دارند؛ خداوند عزو جلّ مى فرمايد : آيا مرا فريب مى دهند يا بر من گستاخى مى كنند؟ به خودم سوگند ، فتنه اى بر اينان برانگيزم كه بردبارشان را در حيرت گذارد .

۱۹۴۳.تحف العقول :به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گفته شد : كدام مردم بدترند؟ فرمود : دانشمندان چون فاسد شوند .

۱۹۴۴.احوص بن حكيماز پدرش نقل مى كند كه درباره بدى از پيامبر صلى الله عليه و آلهپرسيده شد . حضرت سه بار فرمود : از من بدى را مپرسيد ، از خوبى بپرسيد . سپس فرمود : هان! بدترين بدها ، دانشمندان بدند و بهترينِ خوبها ، دانشمندان خوب اند .

۱۹۴۵.امام على عليه السلامـ در توصيف مردم نزد خداـ : مردى كه در ميان نادانان ، از اينجا و آنجا چيزهايى گرد آورده است . . . انسان نمايان او را دانا مى نامند و حال آنكه يك روز را هم در دانش به درستى سپرى نكرده است . . . . آنچه را نمى داند ، دانش به شمار نمى آورد و در وراى آنچه خود بدان رسيده آيينى نمى بيند . اگر چيزى را با چيزى بسنجد ، نظر خود را تكذيب نمى كند و اگر چيزى بر وى تاريك بماند ، آن را مى پوشاند تا نادانى اش پنهان بماند .

۱۹۳۹.عيسى عليه السلامـ لِلحَوارِيّينَـ : يا مِلحَ الأَرضِ : لا تَفسُدوا ، فَإِنَّ كُلَّ شَيءٍ إذا فَسَدَ فَإِنَّهُ يُداوى بِالمِلحِ ، و إنَّ المِلحَ إذا فَسَدَ فَلَيسَ لَهُ دَواءٌ ^۱ .

۱۹۴۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :يَأتي عَلَى النّاسِ زَمانٌ . . . عُلَماؤُهُم وفُقَهاؤُهُم خَوَنَةٌ فَجَرَةٌ ، ألا إنَّهُم أشرارُ خَلقِ اللّهِ ، وكَذلِكَ أتباعُهُم ومَن يَأتيهِم ويَأخُذُ مِنهُم ويَحِبُّهُم ويُجالِسُهُم ويُشاوِرُهُم أشرارُ خَلقِ اللّهِ ^۲ .

۱۹۴۱.عنه صلى الله عليه و آله :يَأتي عَلَى النّاسِ زَمانٌ عُلَماؤُها مَيتَةٌ وحُكَماؤُها مَيتَةٌ ، تَكثُرُ المَساجِدُ والقُرّاءُ حَتّى لا يَجِدونَ عالِمًا إلاَّ الرَّجُلَ بَعدَ الرَّجُلِ ^۳ .

۱۹۴۲.عنه صلى الله عليه و آله :يَخرُجُ في آخِرِ الزَّمانِ رِجالٌ يَختِلونَ الدُّنيا بِالدّينِ ، يَلبَسونَ لِلنّاسِ جُلودَ الضَّأنِ مِنَ اللّينِ، ألسِنَتُهُم أحلى مِنَ السُّكَّرِ ، وقُلوبُهُم قُلوبُ الذِّئابِ ، يَقولُ اللّهُ عز و جل : أبِيَ يَغتَرّونَ ؟ ! أم عَلَيَّ يَجتَرِئونَ ؟ !، فَبِي حَلَفتُ لَأَبعَثَنَّ عَلى اُولئِكَ مِنهُم فِتنَةً تَدَعُ الحَليمَ مِنهُم حَيرانًا ^۴ .

۱۹۴۳.تحف العقول :قيلَ لِلنَّبِيِّ صلى الله عليه و آله : أيُّ النّاسِ شَرٌّ ؟ قالَ : العُلَماءُ إذا فَسَدوا ^۵ .

۱۹۴۴.الأَحوَصُ بنُ حَكيمٍ عَن أبيهِ قالَ :سُئِلَ النَّبِيُّ عَنِ الشَّرِّ فَقالَ : لا تَسأَلوني عَنِ الشَّرِّ واسأَلوني عَنِ الخَيرِ ـ ثَلاثًا ـ ثُمَّ قالَ : ألا إنَّ شَرَّ الشَرِّ شِرارُ العُلَماءِ ، وإنَّ خَيرَ الخَيرِ خِيارُ العُلَماءِ ! ^۶

۱۹۴۵.الإمام عليّ عليه السلامـ في صِفَةِ أبغَضِ الخَلائِقِ إلَى اللّهِـ : . . . ورَجُلٌ قَمَشَ جَهلاً في جُهّالِ النّاسِ . . . قَد سَمّاهُ أشباهُ النّاسِ عالِمًا ولَم يَغنَ فيهِ يَومًا سالِمًا . . . لا يَحسَبُ العِلمَ في شَيءٍ مِمّا أنكَرَ ، ولا يَرى أنَّ وَراءَ ما بَلَغَ فيهِ مَذهَبًا ، إن قاسَ شَيئًا بِشَيءٍ لَم يُكَذِّب نَظَرَهُ ، وإن أظلَمَ عَلَيهِ أمرٌ اِكتَتَمَ بِهِ لِما يَعلَمُ مِن جَهلِ نَفسِهِ ^۷ .