۱۳۲۸.امام على عليه السلام :خود را از يادكردن دانش نزد كسى كه بدان رغبت نمى ورزد ، و از ياد كردن شرافت نياكانت پيش كسى كه نياكانى ندارد ، نگاه دار كه اين ، كينه آن دو را بر تو مى افروزد .
۱۳۲۹.امام على عليه السلام :با كم خردان سخن از دانش مگو كه تو را تكذيب مى كنند و نه با نادانان كه تو را گران بار مى شمرند؛ بلكه از آن با كسى سخن بگوى كه اهلش باشد و مى گيرد و مى پذيرد و مى فهمد . آنچه را مى گويى دريافت مى كند و آنچه را مى شنود بر تو پنهان مى دارد ، چرا كه براى دانشت بر تو حقّى است؛ همان گونه كه در دارايى ات بر تو حقّى است : بذلش به مستحقّ آن و باز داشتنش از غير مستحقّ آن .
۱۳۳۰.امام على عليه السلام :در آنچه از دانش به تو عطا شده است ، با عموم مردم آن گونه رفتار مكن كه با خاصّان مى كنى و بدان كه خداى سبحان مردانى دارد كه رازهايى پنهان را نزد ايشان به امانت نهاده و آنان را از افشاى آن باز داشته است و به ياد داشته باش سخن بنده شايسته را به موسى عليه السلام كه از وى خواسته بود : «آيا در پى تو بيايم تا از هدايتهايى كه به تو آموخته شده است ، به من بياموزى؟» و او گفته بود : «تو توان شكيبايى بر همراهى مرا ندارى و چگونه بر چيزى كه از آن خبر ندارى ، شكيبايى كنى؟» .
۱۳۳۱.امام على عليه السلام :ـ در سفارشش به امام حسن عليه السلامـ : از ويژگيهاى دانشمند آن است كه به جز آن كس كه پندش را مى پذيرد ، پند نمى دهد و به آدم خودرأى ، اندرز نمى دهد و آنچه را از انتشارش بيم دارد بازگو نمى كند .
۱۳۳۲.امام كاظم عليه السلام :ـ در سفارش به هشام :مبادا كه حكمت را فرو افكنى و آن را نزد نادانان بنهى . هشام مى گويد : گفتم : اگر مردى را جوياى آن يافتم ، ولى خودش ياراى گرفتن آنچه را به او القا شده نداشت چه كنم؟ فرمود : در نصيحتش نرمى كن ، پس اگر دلش به تنگ آمد ، خود را در معرض فتنه قرار مده ، و از انكار متكبّران برحذر باش كه اگر دانش بر كسى عرضه شود كه درست نمى گيرد ، خوار مى شود . گفتم : اگر كسى را نيافتم كه از آن بپرسد چه كنم؟ فرمود : نادانى اش را از پرسيدن مغتنم شمار ، تا از آشوب سخن و فتنه بزرگ ردّ و انكار به سلامت مانى .
