تلاشهاى حديثى امام رضا عليه السلام ۱ . تأكيد بر نشر احاديث اهل بيت عليهم السلام
با توجّه به گسترش حلقههاى حديثى اهل سنّت و وجود گروههاى كلامى منحرف در اين دوران ، امام رضا عليه السلام شيعه را به دقّت در اخذ حديث ، توصيه مىكرد كه مبادا آنان ، آنچه را قصّهپردازانِ راوىنما (قُصَّاصُ مُخَالِفِينَا) و يا متكلّمان دور از مكتب اهل بيت مىگويند، برگيرند ؛ چه اين كه آنان ، از سفيهان هستند.۱ امام عليه السلام به شاگرد همراهش ابو صلت هروى مىفرمود:
رَحِمَ الله عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا .
خداى رحمت كند بندهاى را كه امر (ولايت) ما را احيا كند!
و ابو صلت كه خود علاقهمند به زنده نگه داشتن امر ولايت بود ، از چگونگى اين مهم مىپرسد و چنين مىشنود:
يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا.۲
علوم ما را فرا گيرد و به مردم بياموزد؛ كه اگر مردم زيبايىهاى كلام ما را مىدانستند ، از ما پيروى مىكردند .
اين سخن گرانمايه براى تشويق پيروان اهل بيت عليهم السلام به حديثآموزى و گسترش معارف ايشان، بسيار روشن و تابناك است ، بويژه آن كه در ادامه ، امام عليه السلام به ابو صلت مىگويد كه علم را بايد از عالمان اخذ كرد و در تعريف عالمان
