521
حکمت‌ نامه رضوی جلد اول

۶ / ۵

ويژگى‏ها و راه و روش او

۳۲۰. امام رضا عليه السلام - به نقل از پدرانش از امام حسين از امام على عليهم السلام ، در خطبه‏اى كه در مسجد كوفه ايراد فرمود - : گواهى مى‏دهم كه خدايى جز اللَّه نيست و به پروردگارى او ايمان دارم و با منكرانش مخالفم. گواهى مى‏دهم‏كه محمّد، بنده و فرستاده اوست. و در بهترين قرارگاه (عالم ارواح / پشت‏هاى پاك و شريف) جاى داده شده بود و از پشت‏هاى ارجمند و رَحِم‏هاى پاك، يكى به ديگرى منتقل گرديد. از گرامى‏ترين تبار و ريشه و برترين رويشگاه ، برون آورده شد . از بلندترين بلندى و نيرومندترين ريشه ، از درختى [و خاندانى‏] است كه خداوند ، پيامبران خود را از آن بر آورده و اُمناى [وحى ]خود ، را از آن برگزيد ؛ درختى كه چوبش خوش‏بو ، قامتش راست ، شاخه‏هايش بلند ، شاخ و برگش خرّم ، ميوه‏هايش رسيده و آكنْده از بزرگوارى است و در بخشندگى و بزرگوارى كاشته شد و در حرم [امن الهى ]رويانده شد و در آن شاخ و برگ كرد و به بار نشست و نيرو گرفت و تنومند شد و آن را بلندى و رفعت بخشيد تا آن كه خداى عزّ و جلّ او را با [فرستادن ]روح الأمين و [نزول‏] نور آشكار و كتاب روشنگر [قرآن‏] ، گرامى داشت و براق را رامِ او ساخت و فرشتگان با او دست دادند و به واسطه او ، اهريمنان را به وحشت افكند و بت‏ها و خدايانى را كه به جاى او پرستش مى‏شدند ، از بين بُرد .
رفتارش خردمندانه و روشش با اعتدال ، همراه بود و به حق ، حكم مى‏كرد . آنچه را پروردگارش به او فرمان داد ، اجرا كرد و پيامى را كه بر عهده‏اش نهاد ، بلاغ نمود تا آن كه دعوت او به يكتاپرستى را آشكار ساخت و در ميان خلق ، اظهار كرد كه خدايى جز اللَّه نيست ، يگانه خدا ، اوست و شريكى ندارد تا آن كه توحيد محض ، حاكم شد و ربوبيّت ، تنها از آنِ خداى يگانه شد و خداوند به واسطه توحيد ، حجّت پيامبر صلى اللّه عليه و آله را چيره گردانيد و به بركت اسلام ، درجه او را بالا برد و آنچه از روح و درجه و مقام قرب نزد خود داشت ، براى پيامبرش صلى اللّه عليه و آله برگزيد . درود خدا بر او و بر خاندان پاكش ، به شمارِ درودهايى كه خدا بر پيامبران مرسلش فرستاده است .


حکمت‌ نامه رضوی جلد اول
520

۶ / ۵

خَصائِصُهُ و سُنَنُهُ‏

۳۲۰. الإمام الرضا عن آبائه عن الإمام الحسين عن الإمام عليّ عليهم السلام - في خُطبَةٍ لَهُ خَطَبَها في مَسجِدِ الكوفَةِ - : أشهَدُ أن لا إِلهَ إِلّا اللَّهُ إيماناً بِرُبوبيَتِهِ ، وخِلافاً عَلَى مَن أنكَرَه ، وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ ورَسولُهُ ، المُقَرُّ في خَيرِ مُستَقَرٍّ ، المُتَناسَخُ مِن أكارِمِ الأَصلابِ ومُطَهَّراتِ الأَرحامِ ، المُخرَجُ مِن أكرَمِ المَعادِنِ مَحتِداً وأفضَلِ المَنابِتِ مَنبِتاً ، مِن أمنَعِ ذِروَةٍ وأعَزِّ أرومَةٍ ، مِنَ الشَّجَرَةِ الَّتي صاغَ اللَّهُ مِنها أنبياءَهُ وانتَجَبَ مِنها اُمَناءَهُ ، الطَّيِّبَةِ العودِ ، المُعتَدِلَةِ العَمودِ ، الباسِقَةِ الفُروعِ ، النّاضِرَةِ الغُصونِ ، اليانِعَةِ الثِّمارِ ، الكَريمَةِ الحَشا ، في كَرَمٍ غُرِسَت ، وفي حَرَمٍ اُنبِتَت ، وفيهِ تَشَعَّبَت وأثمَرَت وعَزَّت وَامتَنَعَت ، فَسَمَت بِهِ وشَمَخَت ، حَتّى‏ أكرَمَهُ اللَّهُ عزّ و جلّ بِالرّوحِ الأَمينِ ، وَالنّورِ المُبينِ ، وَالكِتابِ المُستَبينِ ، وسَخَّرَ لَهُ البُراقَ ، وصافَحَتهُ المَلائِكَةُ ، وأرعَبَ بِهِ الأَباليسَ ، وهَدَمَ بِهِ الأَصنامَ وَالآلِهَةَ المَعبودَةَ دونَهُ .
سُنَّتُهُ الرُّشدُ ، وسيرَتُهُ العَدلُ ، وحُكمُهُ الحَقُّ . صَدَعَ بِما أمَرَهُ رَبُّهُ ، وبَلَّغَ ما حَمَّلَهُ ، حَتّى أفصَحَ بِالتَّوحيدِ دَعوَتَهُ ، وأظهَرَ فِي الخَلقِ أن لا إلهَ إلَّا اللَّهُ وَحدَهُ لا شَريكَ لَهُ ، حَتّى‏ خَلَصَت لَهُ الوَحدانيَّةُ ، وصَفَت لَهُ الرُّبوبيَةُ ، وأظهَرَ اللَّهُ بِالتَّوحيدِ حُجَّتَهُ ، وأعلى‏ بِالإِسلامِ دَرَجَتَهُ ، وَاختارَ اللَّهُ عزّ و جلّ لِنَبيِّهِ ما عِندَهُ مِنَ الرَّوحِ والدَّرَجَةِ والوَسيلَةِ ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ عَدَدَ ما صَلَّى عَلَى أنبيائِهِ المُرسَلينَ وَآلِهِ الطّاهِرينَ .۱

1.التوحيد : ص‏۷۲ ح‏۲۶ ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج‏۱ ص‏۱۲۲ ح‏۱۵ كلاهما عن الهيثم بن عبد اللَّه الرّماني ، بحار الأنوار : ج‏۴ ص‏۲۲۲ ح‏۲ .

  • نام منبع :
    حکمت‌ نامه رضوی جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری، با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 48978
صفحه از 584
پرینت  ارسال به