۵ / ۸
يوشع بن نون عليه السلام
الف - كتاب يوشع
۳۰۰. امام رضا عليه السلام : مردى از صحابيان، مكتوبى يافت و آن را نزد پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله آورد. پيامبر صلى اللّه عليه و آله دستور داد صلا زنند . همه مردم از مرد و زن ، گِرد آمدند. پيامبر صلى اللّه عليه و آله بالاى منبر رفت و آن مكتوب را خواند. كتاب يوشع بن نون، وصّى موسى عليه السلام بود و در آن ، چنين آمده بود: «به نام خداى مهرگستر و مهربان . «همانا پروردگار شما رئوف و مهربان است». آگاه باشيد كه بهترين بندگان خدا ، شخص پرهيزگار گمنام است و بدترين بندگان خدا ، كسى است كه انگشتنما باشد. پس هر كه دوست دارد با پيمانه پُر [مزد ]بستانَد و حقوقى را كه خدا به او ارزانى داشته است، ادا كند، هر روز بگويد: "پاك و منزّه است خدا ، چنان كه خداى را سِزَد. خدايى جز خداى يگانه نيست ، چنان كه خداى را سِزَد. ستايش ، خداى را چنان كه خدا را سِزَد. نيرو و توانى نيست ، مگر به واسطه خدا. درود خدا بر محمّد، پيامبرِ عربى و هاشمى و بر اهل بيت او. درود خدا بر همه رسولان و پيامبران ، چندان كه خدا راضى گردد"» .
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از منبر پايين آمد و حاضران ، همچنان دعا مىكردند. اندكى بعد پيامبر صلى اللّه عليه و آله دوباره بر منبر رفت و فرمود: «هر كس دوست دارد كه ستايشِ او از خداوند بر ستايشِ مجاهدان از خداوند برترى يابد، اين جملات را هر روز بگويد. اگر حاجتى داشته باشد، حاجتش برآورده مىشود، اگر دشمنى داشته باشد، سركوب مىشود، اگر قرضى داشته باشد ادا مىگردد، اگر غمى داشته باشد ، برطرف مىگردد و جملاتش ، آسمانها را مىشكافد [و بالا رود] تا در لوح محفوظ نوشته شود» .