محنت فرزندآوری برای دختران نوجوان ازدواجنکرده، درد بیماریهای عفونی مقاربتی در روابط خارج از چارچوب ازدواج، رنج مشکلات رفتاری ناشی از ارتباط جنسی نامشروع، بارداریهای ناخواسته، تولد کودکان خارج از چارچوب ازدواج، پدیده کودکان بیسرپرست، از جمله پیامدهای «ارتباط جنسی مدیریتنشده» است (هنری،۱ ۲۰۰۰؛ نهضت ملی مقابله با بارداری ناخواسته در نوجوانان،۲ ۲۰۰۱؛ سازمان تنظیم خانواده امریکا،۳ ۲۰۰۲؛ آبما و دیگران،۴ ۲۰۱۱؛ مؤسسه آلان گوتماخر،۵ ۲۰۱۲). پیدا است که این آسیبها موقعیتهای مختلف زندگی را در بر گرفته و در سراسر دورههای رشد و تحول افراد دیده میشود.
مانند هر موضوع حیاتی و مهم، کنترل رفتارهای پرخطر جنسی محملی برای رویکردها و دیدگاههای متفاوت است. ورود اندیشمندان غربی به این حوزه مهم، با بحث و جدلهای متعددی در عرصههای سیاست، فرهنگ و آموزش و پرورش همراه بوده است. مثلاً کسانی هستند که از «آموزش جامع مسائل جنسی»۶ حمایت میکنند؛ شامل برنامههایی که رویکرد کاهش آسیب دارد و ضمن ارتقای خویشتنداری جنسی آموزشهایی درباره تقویت دانش، مهارت و نگرش افراد برای کاهش آسیبهای رفتارهای جنسی دارد. در سوی دیگر، کسانی هستند که راهبرد «فقط خویشتنداری جنسی»۷ را انتخاب کردهاند و بر توانمندسازی افراد در خویشتنداری در برابر رفتارهای جنسی نابهنجار و خارج از چارچوب ازدواج تأکید دارند (کالینز،۸ الیگیری۹ و سامرز،۱۰ ۲۰۰۲). البته کسانی هم هستند که از راهبردهای چندگانه حمایت میکنند.
1.. Henry, J.
2.. National Campaign to Prevent Teen Pregnancy
3.. Planned Parenthood of America
4.. Abma, J. C.
5.. Alan Guttmacher Institute
6.. comprehensive sex education
7.. Abstinence-only
8.. Collins, C.
9.. Alagiri, P.
10.. Summers, T.