۶۶۱.امام على عليه السلام : آنان كه سرمست دنيايند، روز رستاخيز ، هلاك مى‏شوند و كسانى كه در آن ، دل‏غمين [سرنوشت خويش‏]اند، نجات مى‏يابند .

۶۶۲.امام على عليه السلام - در نامه‏اش به معاويه - : از دنيا بپرهيز؛ زيرا آنچه تو بدان دست يافته‏اى، مايه شادمانى نيست .

۶۶۳.امام على عليه السلام : دل خوش داشتن به دنيا ، فريب خوردن است و كالايش فنا .

۶۶۴.امام على عليه السلام - در توصيف دنيا - : منزّه است خدا! شادمانى دنيا چه ناچيز است ، و سيراب شدن از آن ، چه تشنگى‏آور، و سايه آن ، چه سوزنده !

۶۶۵.امام باقر عليه السلام : همانا براى بنده‏اى در نزد خداوند، درجه‏اى ارجمند و بزرگ و باشرافتْ در نظر گرفته مى‏شود. پس او را با گرفتارى‏اى مى‏آزمايد تا بدان درجه نايل آيد . مردم، دسته دسته براى تسليت و همدردى در مصيبتى كه به وى رسيده، به نزدش مى‏شتابند ، وانگهى اگر از درجه‏اى كه خدا به او عطا كرده باخبر بودند، كسى با او همدردى نمى‏كرد و تسليت نمى‏گفت . همانا بنده‏اى را خداوند با چيزى مى‏آزمايد تا با آن، او را از كمال آخرتى باز دارد . پس مردم، دسته دسته براى شادباش گفتن نزد او مى‏شتابند و از آنچه در دنيا به وى داده شده اظهار شادمانى مى‏كنند كه اگر از آنچه در آخرت گرفتارش مى‏شود باخبر بودند ، كسى به او تبريك نمى‏گفت و شادى نمى‏كرد .

۶۶۱.عنه عليه السلام : هَلَكَ الفَرِحونَ بِالدُّنيا يَومَ القِيامَةِ ، ونَجَا المَحزونونَ بِها .^۱

۶۶۲.عنه عليه السلام - مِن كِتابٍ لَهُ إلى‏ مُعاوِيَةَ - : فَاحذَرِ الدُّنيا ، فَإِنَّهُ لا فَرَحَ في شَي‏ءٍ وَصَلتَ إلَيهِ مِنها .^۲

۶۶۳.عنه عليه السلام : سُرورُ الدُّنيا غُرورٌ ، ومَتاعُها ثُبورٌ^۳ .^۴

۶۶۴.عنه عليه السلام - يَصِفُ الدُّنيا - : فَسُبحانَ اللَّهِ ! ما أعَزَّ سرورَها ، وأظمَأَ رَيَّها^۵ ، وأضحى‏ فَيأَها^۶ .^۷

۶۶۵.الإمام الباقر عليه السلام : إنَّ العَبدَ لَيَكونُ لَهُ عِندَ اللَّهِ الدَّرَجَةُ السَّنِيَّةُ العَظيمَةُ الشَّريفَةُ ، فَيَبتَليهِ بِالبَلاءِ لِكَي يَنالَ تِلكَ الدَّرَجَةَ ، فَيَعدو إلَيهِ النّاسُ أفواجاً يُعَزّونَهُ ويَتَوَجَّعونَ لَهُ مِمّا أصابَهُ ، ولَو عَلِموا ما آتاهُ اللَّهُ مِن تِلكَ الدَّرَجَةَ لَم يَتَوَجَّع لَهُ أحَدٌ ، ولم يُعَزِّهِ أحَدٌ .
وإنَّ العَبدَ لَيَبتَليهِ اللَّهُ بِالشَّي‏ءِ لِيوقفَ بِهِ آخِرَتهُ ، فَيَعدو إلَيهُ أفواجٌ يُهَنِّؤونَهُ ويَفرَحونَ لَهُ لِما اُوتِيَ فِي الدُّنيا ، ولَو يَعلَمونَ ما اُوتِيَ لَهُ‏^۸ مِن آخِرَتِهِ لَم يُهَنِّئهُ أحَدٌ ولَم يَفرَح .^۹