۵۵۴.قضاء حقوق المؤمنين : على بن يقطين، از مولاى ما امام كاظم عليه السلامرخصت خواست تا كار در دستگاه حكومت را رها كند . امام عليه السلام اجازه نداد و فرمود : چنين مكن؛ زيرا ما را با تو الفتى است و برادرانت را به واسطه تو عزّت و جايگاهى . و اميد است كه به سبب تو، خداوند، شكستهاى را ترميم فرمايد يا آتشِ [كينه و دشمنىِ ]مخالفان را از دوستانش فروبنشاند .
اى على! كفّاره كارتان، نيكى به برادرانتان است . چيزى را برايم ضمانت كن تا سه چيز را برايت تضمين نمايم . برايم ضمانت كن كه به هيچ يك از دوستان ما برخورد نكنى، جز آن كه نياز او را برآورده سازى و گرامىاش بدارى، من نيز ضمانت مىكنم كه هيچ گاه سقف زندانى، بر تو سايه نيفكند و تيزىِ شمشيرى، تو را در نيابد و فقر و ندارى، پا در خانهات ننهد .
اى على! هر كه مؤمنى را شادمان سازد، با [شادمان كردنِ] خدا آغاز كرده و در درجه دوم، با [شادمان كردن ]پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و در درجه سوم، با [شادمان كردن ]ما .
ب - نگاه مهربانانه و از سر لطف خدا
۵۵۵.تاريخ بغداد - به نقل از نافع - : ابن عبّاس در حالى كه دستم را گرفته بود به من گفت : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در حالى كه دستم را گرفته بود به من فرمود : «هر كس دست گرفتارى را بگيرد، خداوند، دستش را خواهد گرفت» .
۵۵۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : هر كس برادر مسلمانش را با كلمهاى لطفآميز بنوازد و گرفتارى و اندوه را از او بزُدايد ، تا زمانى كه چنين كند ، پيوسته ، در سايه گسترده رحمت خداوند است.
ج - آمرزش گناهان
۵۵۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : از جمله موجبات آمرزشْ اين است كه برادر مسلمانت را خوشحال كنى و گرسنگىِ او را برطرف سازى و اندوهش را بزدايى .