د - ياد خدا و انس با او
۴۵۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله - در دعاى جوشن كبير - : اى شادمانىِ عارفان! اى آرزوىِ دوستداران!
۴۶۰.امام زين العابدين عليه السلام - در مناجاتش - : اى كسى كه عارفان را به بوى دلاويز مناجاتش مأنوس كرد و جامه دوستىاش را بر قامت خطاكاران پوشاند! چه زمان شاد شود كسى كه همّتش غير تو را نشانه رفته است؟! و چه وقت بياسايد كسى كه ارادهاش جز تو را خواسته است؟!
۴۶۱.امام زين العابدين عليه السلام - در مناجاتش - : انس و آسودگى من، در مناجات با توست .
۴۶۲.امام زين العابدين عليه السلام - در مناجاتش - : از تو آمرزش مىطلبم ... به خاطر هر آسايشى كه انس با تو در آن نَبُوَد و به خاطر هر شادمانىاى كه نزديك شدن به تو در آن نباشد .
۴۶۳.امام على عليه السلام - در بيان حديث معراج پيامبر صلى اللَّه عليه و آله - : خداوند متعال فرمود : « ... اى احمد! آيا مىدانى كدام عيش گواراتر و كدام زندگى، پايدارتر است؟».
گفتم : پروردگارا! نه .
فرمود : «عيش گوارا آن است كه برخوردار از آن ، در ياد كردن از من، سستى نورزد...» .
۴۶۴.امام على عليه السلام : ياد خدا مايه شادمانىِ هر پرهيزگار و كاميابىِ هر اهل يقينى است .
۴۶۵.امام على عليه السلام : بيدارى شبانگاهىِ ديدگان با ياد خدا ، فرصتى براى سعادتمندان و تفريحى براى دوستان خداست .
