۴۵۵.امام على عليه السلام - در تفسير اذان - : امّا اين سخنش «حىّ على الفلاح»، او مىگويد : به سوى ... شادمانى، روى كنيد كه هيچ غمى همراه آن نيست ... و به سوى شادىاى كه پايانپذير نيست ... . بشتابيد به سوى خوشحالى دنيا و آخرت و نجات سراى واپسين و سراى نخست .
ب - نماز شب
۴۵۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : نماز شب ، مايه خشنودى پروردگار و محبّت فرشتگان ، و [نيز ]سنّت پيامبران ، نور دانايى و ريشه ايمان، و موجب آسايش بدنهاست .
ج - روزه
۴۵۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : روزهدار را دو شادمانى است : شادمانى در وقت افطار كردن و شادمانى هنگام ملاقات پروردگارش .
۴۵۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : خداوند تبارك و تعالى فرموده است : «هر كار آدمىزاده، از آنِ خود اوست جز روزه كه از آنِ من است و خود نيز پاداشش را مىدهم ... و روزهدار، دو بار شادمان مىشود : وقتى كه افطار مىكند و مىخورد و مىآشامد، و زمانى كه مرا ديدار مىكند و او را وارد بهشت مىسازم» .