۴۰۳.امام على عليه السلام - در بيان ويژگى‏هاى پرهيزگاران - : شب را با پروا و روز را با شادمانى به سر مى‏آورد ؛ پروا از غفلتى كه از آن برحذر داشته شده و شاد از فضل و رحمتى كه به او رسيده است .

۴۰۴.امام على عليه السلام : هر كس به خدا اعتماد كند، خداوند، شادمانى را به وى مى‏نماياند و هر كس بر او توكّل كند، كارهاى او را كفايت مى‏نمايد .

۴۰۳.الإمام عليّ عليه السلام - في صِفاتِ المُتَّقينَ - : يَبيتُ حَذِراً ويُصبِحُ فَرِحاً ؛ حَذِراً لِما حُذِّرَ مِن الغَفلَةِ ، وفَرِحاً بِما أصابَ مِنَ الفَضلِ وَالرَّحمَةِ .^۱

۴۰۴.عنه عليه السلام : مَن وَثِقَ باللَّهِ أراهُ السُّرورَ ، ومَن تَوَكَّلَ عَلَيهِ كَفاهُ الاُمورَ .^۲