۱۷۱.امام على عليه السلام : اگر در نزديك بودن اجل و فرارسيدن آن انديشه كنيد ، شيرينى و شادمانىِ زندگى در كامتان تلخ مىگردد .
۱۷۲.امام على عليه السلام : به عمرى كه گذر زمان از آن مىكاهد، چگونه مىتوان دلشاد بود؟
۱۷۳.امام على عليه السلام : از زمين خوردن نسلهاى پيش از خود - كه ديدهايد عبرت بگيريد . بندهاى بدنشان از هم گسيخت و چشمها و گوشهايشان نابود شد و شُكوه و شوكتشان از ميان رفت و شادى و نعمتشان، به سر رسيد.
۱۷۴.امام صادق عليه السلام : خبر مرگ يكى از ياران امير مؤمنان عليه السلام به ايشان رسيد . سپس خبر ديگرى مبنى بر زنده بودن وى رسيد . پس امير مؤمنان عليه السلام به وى نامهاى نوشت : «به نام خداوند بخشنده بخشايشگر . همانا خبرى به ما رسيد كه برادرانت به خاطر آن هراسان شدند . سپس گزارش نادرست بودن خبر نخست آمد كه مايه روشنى ديدگان و شادمانى ما شد . همانا [هر] شادمانىاى در آستانه پايان يافتن است» .
۱۷۵.امام صادق عليه السلام : اگر مرگْ حق است پس سرمستى چرا؟!
ج - آسيبهاى جدا نشدنى از دنيا
۱۷۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : قسم به آن كه جان محمّد به دست اوست، هيچ خانهاى سرشار از نعمت و فراوانى نشود مگر آن كه [سرانجام] سرشار از [مصيبت و ]اشك گردد .
