۲۲.امام على عليه السلام : در ميانتان خوش‏رويى و در ملاقاتتان شادمانى را آشكار سازيد .

۲۳.امام على عليه السلام - در سفارش به فرزندش محمّد بن حنفيّة - : جان و مالت را بر دوستت ، بخشش و حضورت را بر آشنايانت و گشاده‏رويى و مهربانى‏ات را بر عموم مردم نثار كن .

۲۴.امام على عليه السلام : هنگام روبه رو شدن با برادرانتان ، دست دهيد و خوش‏رو و خوش برخورد باشيد ، تا همگام با جدا شدن از هم ، گناهانتان زدوده شود .

۲۵.امام على عليه السلام : بهترين چيزهايى كه مردم با آنها ، دل‏هاى دوستانشان را به دست مى‏آورند و كينه‏ها را از دل‏هاى دشمنانشان مى‏زدايند ، خوش‏رويى به هنگام ديدارشان ، و احوالْ‏پرسى در هنگام نبودشان و گشاده‏رويى در حضورشان است .

۲۶.امام على عليه السلام : عذرخواهى‏هاى مردم را بپذير تا از برادريشان بهره‏مند گردى و با روى گشاده، ديدارشان كن تا كينه‏هاشان را ريشه‏كن سازى .

۲۷.امام على عليه السلام : خوش‏برخوردى، برادرى را استوارتر مى‏كند .

۲۲.الإمام عليّ عليه السلام : أظهِرُوا البِشرَ فيما بَينَكُم ، وَالسُّرورَ في مُلاقاتِكُم .^۱

۲۳.عنه عليه السلام - في وَصيَّتِهِ لِابنِهِ مُحَمَّدِ بنِ الحَنَفِيَّةِ - : اُبذُل لِصَديقِكَ نَفسَكَ ومالَكَ ، وَلِمَعرِفَتِكَ‏^۲ رِفدَكَ‏^۳ ومَحضَرَكَ ، ولِلعامَّةِ بِشرَكَ ومَحَبَّتَكَ .^۴

۲۴.عنه عليه السلام : إذا لَقيتُم إخوانَكُم فَتَصافَحوا وأظهِروا لَهُمُ البَشاشَةَ وَالبِشرَ ؛ تَتَفَرَّقوا وما عَلَيكُم مِنَ الأَوزارِ قَد ذَهَبَ .^۵

۲۵.عنه عليه السلام : إنَّ أحسَنَ ما يَألَفُ بِهِ النّاسُ قُلوبَ أوِدّائِهِم ، ونَفَوا بِهِ الضِّغنَ‏^۶ عَن قُلوبِ أعدائِهِم ، حُسنُ البِشرِ عِندَ لِقائِهِم ، وَالتَّفَقُّدُ في غَيبَتِهِم ، وَالبَشاشَةُ بِهِم عِندَ حُضورِهِم .^۷

۲۶.عنه عليه السلام : اِقبَل أعذارَ النّاسِ تَستَمتِع بِإِخائِهِم ، وَالقَهُم بِالبِشرِ تُمِت أضغانَهُم .^۸

۲۷.عنه عليه السلام : حُسنُ اللِّقاءِ يَزيدُ في تَأَكُّدِ الإِخاءِ .^۹