۱۳۷.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: هر کس روزی از ماه رجب را از سر ایمان و برای خدا روزه بگیرد، خداوند ـ تبارک و تعالی ـ میان او و آتش [دوزخ]، هفتاد خندق فاصله میاندازد که عرض هر خندق، میان آسمان تا زمین است.
۱۳۸.فضائل الأشهر الثلاثة ـ به نقل از ابو رمحه حضرمی ـ:امام صادق علیه السّلام فرمود: «چون روز قیامت فرا رسد، ندا دهنده الهی از درون عرش ندا میدهد: " کجایند آنان که ماه رجب را گرامی داشتند؟". گروهی بر میخیزند که نور چهره‌هایشان، اهل محشر را روشن میکند و بر سرشان، تاجهای دُر و یاقوت شاهی مینهند. با هر یک از آنان، هزار فرشته از راست و هزار فرشته از چپ هست که میگویند: " کرامت الهی گوارایت باد، ای بنده خدا!" و ندا از سوی خدای جلیل بشکوه میآید که: "غلامان و کنیزان من! به عزّت و جلالم سوگند که جایگاهتان را گرامی میدارم و عطایتان را فراوان مینمایم و غرفه‌هایی در بهشت به شما میدهم که از زیر آنها، جوی‌ها روان اند و برای همیشه در آن جا خواهید بود. چه پاداش خوبی برای عمل کنندگان است! شما در ماهی برای من داوطلبانه روزه گرفتید که حرمتش را بزرگ داشته و حقّش را واجب کرده بودم. فرشتگان من! غلامان و کنیزان مرا به بهشت درآورید"».
آن گاه امام جعفر صادق علیه السّلام فرمود: «این برای کسی است که چیزی از ماه رجب را حتّی یک روز از آغاز یا میان یا پایان آن را روزه بگیرد».
۱۳۹.امام کاظم علیه السّلام: رجب، ماه بزرگی است که خداوند، [پاداش] نیکیها را در آن، دو چندان و زشتیها را در آن، محو میکند. هر کس یک روز از رجب را روزه بگیرد، آتش [دوزخ] به فاصله یک سال راه از او دور میشود و هر کس سه روز را روزه بگیرد، بهشت برایش واجب میشود.
