فصل چهارم
فضیلت ماه رجب و روزه آن
۴ / ۱
گستره رحمت الهی در ماه رجب
۱۳۱.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: رجب، ماه ریزانِ خداست. خداوند، در این ماه، رحمت [خود] را بر بندگانش فرو مىریزد.
۱۳۲.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: رجب را «ماه ریزانِ خدا» نامیده‌اند؛ چون در این ماه، رحمت بر امّت من، به شدّت فرو مىبارد. به آن ماه «اَصَم» نیز گفته مىشود؛ زیرا در این ماه ـ که از ماههای حرام است ـ، از جنگ با مشرکان، نهی شده است.
۱۳۳.بحار الأنوارـ به نقل از عبد اللّٰه بن عبّاس ـ: چون ماه رجب فرا مىرسید، پیامبر خدا، مسلمانان را گرد خود جمع مى‌کرد و برای ایشان سخن مىگفت... و مىفرمود: «ای مسلمانان! ماهی بزرگ و مبارک بر شما سایه افکنده است. این ماه، ماه ریزان است. خداوند، در این ماه، رحمت خود را بر کسانی که او را عبادت میکنند، فرو مىریزد، مگر آن که بنده‌ای مشرک یا پدید آورنده بدعتی در اسلام باشد».
۴ / ۲
ندای فرشته آواگر
۱۳۴.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: خداوند متعال، در آسمان هفتم، فرشته‌ای گماشته است که به
آن، «داعی (آواگر)» مىگویند و چون ماه رجب فرا می‌رسد، آن فرشته، هر شبِ آن ماه را تا صبح، ندا مىدهد: «خوشا بر ذاکران! خوشا بر طاعت کنندگان!».
خداوند متعال نیز مىفرماید: «من، همنشین کسی هستم که با من، همنشین باشد و مطیع کسی هستم که اطاعتم کند و آمرزنده کسی هستم که از من، آمرزش بخواهد. ماه، ماه من است و بنده، بنده من است و رحمت، رحمت من. هر که مرا در این ماه بخوانَد، پاسخش مىگویم و هر که از من [چیزى] بخواهد، عطایش مىکنم و هر که از من هدایت جوید، هدایتش میکنم. این ماه را رشته‌ای بین خودم و بندگانم قرار داده‌ام. هر کس به این رشته (ریسمان) چنگ زند، به من مىپیوندد».
