۲۵۹.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: هر کس خدا را بسیار یاد کند، دو برات برایش نوشته می‌شود: بَرات رهایی از آتش و بَرات رهایی از نفاق.

۲۶۰.امام على علیه السّلام: چهار چیز است که پایانشان خوشایند است: دم فرو بستن بسیار ـ مگر به نیکی ـ، تنگ‌دستى، فروتنی و فراوان یاد نمودن از خداوند عزّ و جلّ؛ زیرا کسی که بسیار یاد خدا کند، خداوند متعال برایش بَرات آزادی از آتش و بَرات آزادی از نفاق مى‏نویسد.

۲۶۱.امام على علیه السّلام: در یاد خدای والایاد غوطه‏ور شوید، که بهترین یاد کردن است و مایه ایمنی از نفاق و رهایی از آتش است و صاحبش (ذکرگو) را در هنگام هر خیری که خداوند عزّ و جلّ قسمت مى‏کند، به یاد خدا مى‏آورد و یاد خدا در زیر عرش، طنین مى‏افکند.

۲۶۲.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: هر که خدا را بسیار یاد کند، خداوند عزّ و جلّ او را در سایه‌سار بهشتش جای می‌دهد.

۲۶۳.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: خداوند عزّ و جلّ را فراوان یاد کنید تا جایی که منافقان بگویند: شما ریاکارید.

۲۶۴.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: در همه حال، خداوند عزّ و جلّ را بسیار یاد کنید؛ زیرا هیچ عملی نزد خداوند، محبوب‏تر و برای بنده، نجات‌بخش‏تر از یاد خدا در دنیا و آخرت نیست.

۲۶۵.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو سعید خُدری ـ: پیامبر خدا فرمود: «ماندگارهای نیک، بسیار انجام دهید».
گفته شد: ماندگارهای نیک، چیستند، ای پیامبر خدا؟
فرمود: «آیین».
گفته شد: آیین چیست، ای پیامبر خدا؟...
فرمود: «گفتنِ اللّٰه اکبر و لا إله إلّا اللّٰه و سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا حول و لا قوّة إلّا باللّٰه».

۲۵۹.عنه صلّی الله علیه و آله: مَن ذَكَرَ اللّهَ كَثيراً كُتِبَت لَهُ بَراءَتانِ: بَراءَةٌ مِنَ النّارِ، وبَراءَةٌ مِنَ النِّفاقِ.^۱

۲۶۰.الإمام عليّ علیه السّلام: أربَعٌ لا تَصيرُ إلّا لِلعَجَبِ: طولُ الصَّمتِ إلّا مِن خَيرٍ، وقِلَّةُ الشَّيءِ، وَالتَّواضُعُ، وذِكرُ اللّهِ عزّ و جلّ كَثيراً؛ فَإِنَّهُ مَن ذَكَرَ اللّهَ كَثيراً كَتَبَ اللّهُ لهُ تَعالیٰ بَراءَةً مِنَ النّارِ، وبَراءَةً مِنَ النِّفاقِ.^۲

۲۶۱.عنه علیه السّلام: أفيضوا في ذِكرِ اللّهِ جَلَّ ذِكرُهُ فَإِنَّهُ أحسَنُ الذِّكرِ، وهُوَ أمانٌ مِنَ النِّفاقِ، وبَراءَةٌ مِنَ النّارِ، وتَذكيرٌ لِصاحِبِهِ عِندَ كُلِّ خَيرٍ يَقسِمُهُ اللّهُ جَلَّ وعَزَّ، ولَهُ دَوِيٌّ تَحتَ العَرشِ.^۳

۲۶۲.رسول اللّه صلّی الله علیه و آله: مَن أكثَرَ ذِكرَ اللّهِ، أظَلَّهُ اللّهُ في جَنَّتِهِ.^۴

۲۶۳.عنه صلّی الله علیه و آله: أكثِروا ذِكرَ اللّهِ عزّ و جلّ حَتّیٰ يَقولَ المُنافِقونَ: إنَّكُم مُراؤونَ.^۵

۲۶۴.عنه صلّی الله علیه و آله: أكثِروا ذِكرَ اللّهِ عزّ و جلّ عَلیٰ كُلِّ حالٍ؛ فَلَيسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلَى اللّهِ ولا أنجیٰ لِعَبدِهِ مِن ذِكرِ اللّهِ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ.^۶

۲۶۵.مسند ابن حنبل عن أبي سعيد الخدري عن رسول اللّه‏ صلّی الله علیه و آله: اِستَكثِروا مِنَ الباقِياتِ الصّالِحاتِ. قيلَ: وما هِيَ يا رَسولَ اللّهِ؟ قالَ: المِلَّةُ. قيل: وما هِيَ يا رَسولَ اللّهِ؟... قالَ: التَّكبيرُ، وَالتَّهليلُ، وَالتَّسبيحُ، وَالتَّحميدُ، ولا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ.^۷