۱۵۴.پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله: بدانید که خداوند، کسی را که به یاد او باشد، فراموش نمىکند و کسی را که یارىاش دهد، وا نمىگذارد.
۱۵۵.امام على علیه السّلامـ از خطبه ایشان در روز جمعه ـ: به یاد خدا باشید تا به یاد شما باشد؛ زیرا هر کس به یاد او باشد، خدا نیز به یاد اوست، و از خداوند، از رحمت و فضلش درخواست کنید؛ زیرا هیچ کس نیست که از او بخواهد و از درگاهش نومید برگردد.
۱۵۶.امام حسین علیه السّلامـ از دعای ایشان در روز عرفه ـ: ای آن که جامههای هیبتش را بر قامت دوستانش پوشانده است و از این رو، در پیشگاه او به آمرزش‌خواهی ایستادهاند! تو پیش از آن که یاد کنندگانْ از تو یاد کنند، از آنان یاد مىکنى.
۱۵۷.امام زین العابدین علیه السّلامـ از دعای وداع ایشان با ماه رمضان ـ: تو آنی که با سخنان غیبىات و با ترغیب‌هایت ـ که سعادت بندگانت در آنهاست ـ، آنان را به چیزی (حقایق غیبى) راه‌نمایی کردی که اگر آن را از ایشان پوشیده مىداشتى، نه دیدگانشان آن را در مىیافت و نه گوشهایشان آن را مىشنید و نه اندیشههایشان به آنها مىرسید. آن گاه فرمودى: (پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم، و مرا سپاس بگزارید و ناسپاسی مرا نکنید) و فرمودى: (اگر سپاس گزارید، افزونتان می‌دهم و اگر ناسپاسی کنید، بی گمان، عذاب من سخت است).... و بندگانت هم به لطف تو، یادت کردند و به فضل تو، سپاست گفتند.
۱۵۸.امام صادق علیه السّلام: خداوند عزّ و جلّ فرموده است: «هر آن که مرا در جمعی از مردم یاد کند، او را در جمعی از فرشتگان، یاد مىکنم».
۱۵۹.امام صادق علیه السّلامـ در نامه ایشان به گروهی از پیروان و یارانش ـ: تا مىتوانید، در هر ساعتی از ساعت‌های شبانه‌روز، فراوان یاد خدا باشید؛ زیرا خداوند
فرمان داده است او را بسیار یاد کنند، و آن کس از مؤمنان که به یاد خدا باشد، خدا نیز به یاد اوست، و بدانید که هیچ یک از بندگان مؤمن خدا او را یاد نمىکند، مگر آن که خداوند از او به نیکی یاد می‌نماید.
