پس از او می‏آید، ثبت می‏کنند تا زمانی که امام حضور یابد. هر که نزدیک امام بنشیند و خاموش باشد و گوش فرا دهد و کار بیهوده‏ای نکند، پاداشی دو‌چندان دارد و آن که از امام دور باشد و گوش فرا دهد و سکوت کند و کار بیهوده‏ای از وی سر نزند، یک پاداش بهره خواهد داشت و آن که به امام نزدیک باشد و سخن لغو بر زبان آورد و سکوت نکند و گوش نسپارد، بار گناهی دو‌چندان بر دوش او خواهد بود. و آن که از او دور است و بیهودگی می‏کند و خاموش نمی‏ماند و گوش نمی‏دهد، یک بارِ گناه بر دوش دارد و هر کس که بگوید: «ساکت باشید»، او نیز سخن گفته است و هر کس که سخن بگوید، نماز جمعه [ی کاملی] برایش نخواهد بود.... این چنین از پیامبرتان صلی الله علیه و اله شنیده‏ام.^۱

۱۵۴.امام علی علیه السلام: مردم در نماز جمعه، دارای سه رتبه‏اند: مردی که با سکوت و آرامش، پیش از امام در آن جا حضور یافته است. این، کفّاره گناهان او از جمعه تا جمعه دیگر و سه روز پس از آن است؛ چون خدای متعال فرموده است: (هر که نیکی به جا آورد، ده برابر آن برایش خواهد بود(. و مردی که همهمه‏کنان و نا‌آرام در آن حاضر می‌شود و بهره‏اش نیز همان است. و مردی که در نماز شرکت کرده و در زمانی که امام، مشغول ایراد خطبه است، برمی‏خیزد و نماز می‏خواند، بی‏تردید چنین کسی بر خلاف سنّت عمل کرده

۶/۶

سکوت کردن‏

۱۵۲.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو دردا ـ: روزی پیامبر خدا صلی الله علیه و اله بر فراز منبر رفت و برای مردم خطبه خواند و آیه‏ای را تلاوت کرد. اُبیّ بن کعب کنارم بود. به وی گفتم: اُبیّ! این آیه، چه زمانی نازل شده؟ امّا او از سخن گفتن با من خودداری کرد. دوباره پرسیدم و او همچنان حاضر نشد با من سخن بگوید تا آن که پیامبر خدا صلی الله علیه و اله پایین آمد. آن گاه اُبیّ به من گفت: بهره تو از نماز جمعه‏ات همان سخنی است که نا به جا گفتی. چون پیامبر خدا صلی الله علیه و اله بازگشت، نزد ایشان رفتم و او را از ماجرا با‌خبر ساختم و گفتم: ای پیامبر خدا صلی الله علیه و اله! آیه‏ای خواندید و اُبیّ در کنارم بود. از وی پرسیدم: این آیه، چه زمانی نازل شده؟ لیکن از سخن گفتن با من خودداری کرد تا آن که شما پایین آمدید. اُبیّ می‏پندارد من از نماز جمعه‏ام، جز سخنی نا به جا بهره‏ای ندارم.
فرمود: «اُبیّ، راست گفته است. هر گاه شنیدی امام تو خطبه می‏خواند، تا پایان، خاموش باش».^۱

۱۵۳.امام علی علیه السلام: هر گاه روز جمعه فرا رسد، شیاطین، پرچم به دست بیرون می‏آیند و مردم را با بازارهایشان سرگرم می‏سازند و فرشتگان بر درهای مساجد می‏نشینند و مردم را به ترتیب حضورشان: پیش‌گام، نفر دوم و آن که