در آن دامنهدار است. گاه زود انجام می‌شود و گاه با تأخیر، جز نماز جمعه که زمان آن، یکی است و خداوند از [آیه] (وظیفهای است که زمان معیّن دارد(، واجب بودن آن را قصد کرده است. مقصود این که آن نماز، واجب است».۱
۱۳۰.امام باقر علیه السلام: برخی چیزها گستردهاند و برخی محدود. نماز، از آن چیزهایی است که گسترش داده شده است، گاه زود انجام می‌شود و زمانی با تأخیر؛ و نماز جمعه از آن نمازهایی است که محدودیت زمانی دارد؛ زیرا وقتش در روز جمعه، زمان زوال [خورشید] است و وقت نماز عصر در روز جمعه، وقت نماز ظهر در دیگر روزهاست.۲
۱۳۱.امام باقر علیه السلام: آغازِ وقت جمعه، لحظه‌اى است که خورشيد، زوال مىکند تا آن که ساعتى بگذرد. پس، اين زمان را پاس بدار؛ زيرا پيامبر خدا علیه السلام فرمود: «هيچ بنده‌اى در اين ساعت از خداوند عزّ و جلّ خيرى نمى‌خواهد، مگر آن که به او عطا مىفرمايد».۳
۱۳۲.الکافیـ به نقل از محمّد بن ابی عمير ـ: از امام صادق علیه السلام در باره نماز روز جمعه پرسیدم. فرمود: «جبرئیل، آن را با زمانی تنگ و محدود نازل کرده است. هنگام زوال خورشید، آن را به جا آور».
1.. سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ علیه السلام عَن هٰذِهِ الآيَةِ (إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتْ عَلَى ٱلْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا(، فَقالَ: إنَّ لِلصَّلاةِ وَقتاً وَ الأَمرُ فيه واسِعٌ، يُقَدَّمُ مَرَّةً و يُؤخَّرُ مَرَّةً، إلَّا الُجُمَعَةَ فَإِنَّما هُوَ وَقتٌ واحِدٌ و إنَّما عَنَى اللّهُ (كِتاباً مَوقوتاً( أي واجِباً، يَعني بِها أنَّها الفَريضَةُ (تفسیر العیاشی: ج۱ ص۲۷۴ ح۲۶۱، بحار الأنوار: ج۸۹ ص۱۷۰ ح۱۰).
2.. إنَّ مِنَ الأَشياءِ أشياءَ مُوَسَّعَةً وأشياءَ مُضَيَّقَةً، فَالصَّلاةُ مِمّا وُسِّعَ فيهِ، تُقَدَّمُ مَرَّةً وتُؤَخَّرَ اُخرىٰ، وَالجُمُعَةُ مِمّا ضُيِّقَ فيها، فَإِنَّ وَقتَها يَومَ الجُمُعَةِ ساعَةٌ تَزولُ، ووَقتَ العَصرِ فيها وَقتُ الظُّهرِ في غَيرِها(الكافی: ج۳ ص۲۷۴ ح۲ ، تهذیب الأحکام: ج۳ ص۱۳ ح۴۶).
3.. أوَّلُ وَقتِ الجُمُعَةِ ساعَةُ تَزولُ الشَّمسُ إلىٰ أن تَمضِيَ ساعَةٌ، فَحافِظ عَلَيها؛ فَإِنَّ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و اله قالَ: لا يَسأَلُ اللّهَ عز و جل عَبدٌ فيها خَيراً إلّا أعطاهُ(كتاب من لا یحضره الفقیه: ج۱ ص۴۱۴ ح۱۲۲۵، مصباح المتهجّد: ص۳۶۴).
