از نزد خویش بر من رحمتى ببخشاى که تويى بسيار بخشنده».۱
۱۱۵.امام صادق: علیه السلام در قنوتِ نماز جمعه در رکعت نخست، پس از قرائت میگویی: معبودى جز خداىِ بردبارِ بزرگوار نيست. معبودى جز خداى والا و بزرگ نيست. معبودى جز پروردگار آسمانهای هفت‌گانه و زمینهای هفت‌گانه و آنچه در آنها و ميانشان قرار دارد نیست. اوست پروردگار عرش بزرگ، و ستايش، خداى را که پروردگار جهانيان است. بارخدايا! بر محمّد درود فرست آن چنان که به دست او هدایتمان فرمودی. بار خدايا! بر محمّد درود فرست آن چنان که به سبب او ما را بزرگ داشتی. خداوندا! ما را از آنان قرار ده که برای دینت برگزیدهای و برای بهشتت آفریدهای. خدایا! دل‌هایمان را پس از آن که هدايتمان کردی، منحرف مساز و از نزد خویش بر ما رحمتى ببخشاى؛ چه این که تويى بسيار بخشنده».۲
۱۱۶.مصباح المتهجّدـ به نقل از ابن مقاتل ـ: امام رضا علیه السلام فرمود: «در قنوت نماز جمعه چه مىگوييد؟».
1.. سَمعِتُ أبا جَعفَرٍ علیه السلام يَقولُ في قُنوتِ الجُمُعَةِ كَلِماتَ الفَرَجِ و يَقولُ:
يا اللّهُ الّذي لَيسَ كَمِثلِهِ شَيءٌ صَلَّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ صَلاةً كَثيرةً طَيِبَةً مُبارَكَةً، اللّٰهُمَّ أعطِ مُحَمَّداً و آل مُحَمَّدٍ جَميعَ الخَيرِ كُلَّهُ، وَ اصرِف عَن مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ جَميعَ الشَّرِّ كُلِّهِ. اللّٰهُمَّ اغفِر لي وَ ارحَمني و تُب عَلَيَّ و عافِني، و مُنَّ عَلَيَّ بِالجَنَّةِ طَولا مِنكَ وَ نَجِّني مِنَ النّارِ، وَ اغفر لي ما سَلَفَ مِن ذُنوبي، وَ ارزُقِني العِصمَةَ فيما بقِيَ مِن عُمري أن أعودَ في شَيءٍ مِن مَعاصيكَ أبَداً حَتىٰ تَتَوَفّاني و أنتَ عَنّي راضٍ، و أثبِت لي عِندَكَ الشَّهادَةَ ثُمَّ لا تُحَوِّلني عَنها أبدِاً بِرَحمَتِكَ يا مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَ الأَبصارِ ثَبِّت قَلبي عَلىٰ دينِكَ و طاعَتِكَ و دينِ رَسولِكَ، و ثَبِت قَلبي عَلى الهُدىٰ بِرَحمَتِكَ، و لا تُزِغ قَلبي بَعدَ إذ هَدَيتَني، و هَب لي مِن لَدُنكَ رَحمَةً إنَّكَ أنتَ الوَهّابُ(مصباح المتهجّد: ص۳۶۵ ح۴۹۱، جمال الاُسبوع: ص۲۵۶).
2.. لَا إِلهَ إِلَا اللّهُ الحَلِيمُ الكَرِيمُ، لَا إلهَ إِلَا اللّهُ العَلِيُّ العَظِيمُ، لَا إلهَ إِلَا اللّهُ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبعِ، وَ رَبُّ الأَرَضِينَ السَّبعِ، وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَينَهُنَّ، وَ رَبُّ العَرشِ العَظِيمِ، وَ الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العَالَمِينَ؛ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ كَمَا هَدَيتَنَا بِهِ، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ كَمَا أَكرَمتَنَا بِهِ، اللّٰهُمَّ اجعَلنَا مِمَّنِ اختَرتَهُ لِدِينِكَ، وَ خَلَقتَهُ لِجَنَّتِكَ، اللّٰهُمَّ لَا تُزِغ قُلُوبَنَا بَعدَ إِذ هَدَيتَنَا، و هَب لَنَا مِن لَدُنكَ رَحمَةً؛ إِنَّكَ أَنتَ الوَهَّابُ(الكافی: ج۳ ص۴۲۶ ح۱، تهذیب الأحکام: ج۳ ص۱۸ ح۶۴).
