گردانَد. مَثَل شما و دنيا مَثَل کاروانى است که به راه افتادند، گویی آن را پیمودند و يا قلّه‏ای را نشانه گرفتند، گویی بدان رسیدند. و چه بسيار است [کشتى] روان شده به سوى سر‌منزلى که تا رسیدن به مقصد، جريان خود را ادامه دهد و چه بسيار است آن کس که می‏خواهد یک روز دیگر بماند [تا به مقصود خود برسد] و بدان دست نمی‏یابد، و چه بسيار باشد دنياطلب حريصى که در پى دنيا می‏تازد تا از آن جدا شود. پس [حال که وضع آدمى با دنيا چنين است] در شُکوه و فخر دنيا با یکدیگر رقابت نکنيد و از آرایه‏ها و نعمت‏هایش به شگفت‏ درنیایید و از سختى و ناسازگارى آن، بىتاب و غمگين نشويد؛ زیرا شُکوه و فخر دنیا پایان‌یافتنی است و آرایه‏ها و نعمت‏هایش فنا‌شدنی، و گرفتاری‏ها و سختی‏هایش رو به کاهش و کسادی، و هر مدّتى از آن رو به انتها‌ست، و هر زنده‏اى از آن، ره‌سپار ديار فنا و بلا‌ست. آيا اگر بینديشيد، شما را در آثار پيشينيان و سرگذشت نیاکانتان عبرتى و مايه بصيرتى نيست؟! آيا به گذشتگانتان نظاره نمى‏کنيد، که باز نمی‏گردند؟ و به نسل‏هاى باقی‌مانده‏تان نمى‏نگريد که به حال خود نمى‏مانند؟ خداوند متعال می‏فرماید: (و حرام شده است [بازگشتن] بر دیاری که هلاکشان کردیم، بی‏تردید اينان بازنمی‏گردند( و نيز می‏فرماید: (هر جانى، چشنده مرگ است، و به یقین پاداش‏هاتان را در روز رستاخیز درخواهيد یافت. پس آن کس که از آتش جهنّم به‌دور داشته شود، و به بهشت داخل گردد، بی‏تردید رستگار است. و زندگى دنيا جز کالایی فریبنده نیست(. آيا به اهل دنيا نمى‏نگريد که بامدادان و شامگاهان حالشان متفاوت است: يکى مرده‏اى است که بر او مى‏گريند، و ديگرى بازمانده‏اى است که تسليتش می‏دهند، و ديگرى بر زمين افتاده‏اى است که دست و پا مي‌زند، و [آن دیگری که] عيادت‏کننده و [یا] عيادت شونده است و دیگری محتضرى است در حال جان دادن، و دنياطلبى که مرگ در پی اوست، و غافلى که از او غفلت نمى‏شود و ماندگان به دنبال رفتگان، روان‏اند.
ستایش، ویژه خدایی است که پروردگار جهانیان است. پروردگار آسمان‏های هفت‌گانه و زمین‏های هفت‌گانه و پروردگار عرش بزرگ که پاینده است و جز او فانی شدنی است و به سوی او، آفریدگانْ باز می‏گردند و کار برمی‏گردد. بدانید اين روز، روزى است که خداوند، آن را براى شما عيد قرار داده است و آن، سرآمد روزهایتان و برترينِ اعياد شماست. خداوند، در کتاب خود به شما دستور داده است که در اين روز، به ذکر و ياد او بکوشيد. پس تا مى‏توانيد به اين روز رغبت نشان دهيد و نيّت خويش را در آن، خالص گردانيد و التماس و دعا و درخواست رحمت و آمرزشْ بسيار کنيد؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ دعاى هرکه را به درگاهش دعا کند، مى‏پذيرد و هر که را نافرمانىِ او کند و از عبادت او کبر ورزد، به آتش درمى‏افکند. خداوند عزّ و جلّ فرموده است: (مرا

۱۹۱.کتاب من لا یحضره الفقیه: امام علی علیه السلام در خطبه روز جمعه فرمود: «ستايش، براى خدايى است که سرپرست، ستوده، فرزانه، ارجمند، کننده هرچه خواهد، داننده همه نهان‏ها، آفريدگارِ آفريدگان، فروآورنده باران، و تدبيرکننده کار دنيا و آخرت، و وارث آسمان‏ها و زمین است؛ خدایی عظیم الشأن که چیزی همانند او نیست. همه چيز در برابر عظمتش فروتن است، و همه چيز در برابر عزّتش خوار است، و همه چيز در برابر قدرت او تسليم است، و همه چيز به خاطر هیبت او در جاى خود آرام گرفته است، و همه چيز در برابر پادشاهى و پروردگاری‏اش مطيع است. همو که آسمان را نگه مى‏دارد تا بر زمين نيفتد، مگر به اذن او، و قیامت را که بر پا نمی‌شود مگر به فرمان او، و در آسمان‏ها و زمین چیزی پدید نمی‌یاید جز با آگاهی و دانش او. خدا را بر آنچه هست می‏ستاییم و از او براى آنچه پيش خواهد آمد، يارى مى‏جوييم و از او آمرزش می‏طلبیم و هدایت می‏خواهیم و گواهی می‏دهیم که معبودی جز خدای یکتای بی‏همتا نیست؛ شاهِ شاهان و مهترِ مهتران‏، قدرتمند زمين و آسمان‏ها، چيره و بزرگ و والا، شکوهمند و بزرگوار، جزا دهنده روز جزا، پروردگار پدران نخستین ما. گواهی می‏دهیم که محمّد، بنده و فرستاده اوست. او را به حق فرستاد تا به سوی حق فرا بخوانَد و بر مردم گواه باشد. او نیز پیام‏های پروردگارش را چنان که فرمان داده بود، رساند بی آن که از حد، پا فراتر نهد و یا کوتاهی کند، و در راه خدا با دشمنانش نبرد کرد بی آن که سستی یا درنگی روا دارد. برای خدا صبورانه و خالصانه در میان بندگانش خیرخواهی کرد تا آن که خداوند، وی را به سوی خود برگرفت با خشنودی از کارش و پذیرش تلاشش و در گذشتن از گناهش. بندگان خدا! شما را سفارش مى‏کنم به پروا کردن از خداوند و اين که تا مى‏توانيد، اين ايّام زودگذر عمر را غنيمت بشمريد و به طاعت خدا بپردازيد، و رها کنيد اين دنيايى را که شما را ترک مى‏کند، هر چند دوست نداريد
شما را ترک گويد، و پيکر شما را فرسوده مى‏گرداند هرچند دوست داريد که آن را نو