نعمت‌هاى آشکارش و آزمايش نيکويش مىستاييم. به هدایت او ایمان داریم؛ همان هدایتی که نورش کمفروغ نمی‌شود و بلندی اش به پستی نمی‌گراید و دستاویزهای او سستی نمی‌پذیرد. از بدى شُبهات و تاريکى فتنهها به خدا پناه مىبريم، و از ارتکاب گناهان از او آمرزش مىطلبيم و از او مىخواهيم که ما را از کردارهاى بد و آرزوهاى ناپسند و روى آوردن به خطرات و همکارى با شبههافکنان و راضی بودن به کار ناحقّ نابه‌کاران در زمین، در پناه خود گيرد.خدایا! از ما و مردان و زنان مؤمن از زندههاشان و از مردگانشان در گذر؛ همان‌هایی را که بر دین خویش و آیین پیامبرت میراندی. بارخدایا! نیکیهایشان را پذیرا باش و از بدیهاشان در گذر و رحمت و آمرزش و خشنودی [خود] را بر آنها وارد ساز. مؤمنانِ زنده را، از مرد و زن بيامرز؛ همان‌ها که به يکتايى تو گواهى دادند و پيامبرت را تصديق کردند، و به دين تو آويختند و فرايضت را به کار بستند، و پیرو پيامبرت شدند و سنّت تو را در پيش گرفتند، و حلال تو را حلال و حرامت را حرام شمردند، و از کيفر تو ترسيدند و به پاداش تو اميد بستند، و دوستانت را دوست داشتند و با دشمنانت دشمنى ورزيدند. بارخدایا! نیکیهایشان را بپذیر و از بدیهاشان در گذر و به رحمت خود آنها را در زمره بندگان صالح خود وارد ساز. آمین ای معبود راستین!».۱
