۳۹۶.المحاسنـ به نقل از ابو جارود ـ: از امام باقر عليهالسلام در باره پنير پرسيدم و گفتم: شخصى كه خودش ديده بود، به من گفت كه آن را با پنير مايه مُرده درست مىكنند. فرمود: «آيا به دليل اين كه در يك جا پنير با پنيرمايه مُرده درست مىشود، پس در همه جاى زمين، حرام است ؟ ! اگر يقين داشتى كه با پنيرِ مايه مُرده درستش مىكنند، نخور و اگر يقين نداشتى، بخر و بفروش و بخور. به خدا سوگند، من خود به بازار مىروم و از آن جا گوشت و روغن و پنير مىخرم. به خدا سوگند، گمان نمىكنم كه همه آنها [هنگام ذبح] بسم اللّه بگويند. اين بربر است، آن سودانى است».۱
۳۹۷.الكافىـ به نقل از حلبى ـ: به امام صادق عليهالسلام گفتم: ما از بازار، كفش مىخريم. نماز خواندن با آنها چه حكمى دارد ؟ فرمود: «با آنها نماز بخوان، مگر آن كه به تو گفته شود: كفشها از [پوست حيوان] مُرده ساخته شده است».۲
۳۹۸.الكافىـ به نقل از عبد الرحمان بن حَجّاج ـ: به امام صادق عليهالسلام گفتم: من به بازار مسلمانان ـ يعنى همين مردمى كه ادّعاى مسلمانى دارند ـ مىروم و از آنها پوستين براى تجارت مىخرم و به فروشندهاش مىگويم: اينها كه پاكاند [و ذبح شرعى شدهاند] ؟ و او مىگويد: آرى. آيا من مىتوانم آنها را به عنوان پوستين پاك بفروشم ؟
1.. سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ عليهالسلامعَنِ الجُبُنِ وقُلتُ لَهُ : أخبَرَني مَن رَأى أنَّهُ يُجعَلُ فيهِ المَيتَةُ ، فَقالَ :أمِن أجلِ مَكانٍ واحِدٍ يُجعَلُ فيهِ المَيتَةُ حُرِّمَ في جَميعِ الأَرَضينَ ؟ ! إذا عَلِمتَ أنَّهُ مَيتَةٌ فَلا تَأكُل ، وإن لَم تَعلَم فَاشتَرِ وبِع وكُل ، وَاللّهِ إنّي لَأَعتَرِضُ السُّوقَ فَأَشتَري بِهَا اللَّحمَ وَالسَّمنَ وَالجُبُنَ ، وَاللّهِ ما أظُنُّ كُلَّهُم يُسَمُّونَ ؛ هذِهِ البَربَرُ ، وهذِهِ السُّودانُ (المحاسن : ج ۲ ص ۲۹۶ ح ۱۹۷۶ ، بحارالأنوار : ج ۶۵ ص ۱۵۳ ح ۲۲) .
2.. قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّهِ عليهالسلام : الخِفافُ عِندَنا فِي السُّوقِ نَشتَريها فَما تَرى فِي الصَّلاةِ فيها ؟فَقالَ : صَلِّ فيها حَتّى يُقالَ لَكَ : إنَّها مَيتَةٌ بِعَينِها الكافى : ج ۳ ص ۴۰۳ ح ۲۸ ، تهذيب الأحكام : ج ۲ ص ۲۳۴ ح ۹۲۰ .
