و چون كسى برايش قيمت داد، مبلغى به آن اضافه مىكنم و خودم بر مىدارم. امام عليهالسلام فرمود: «اضافه نكن». گفتم: چرا ؟ فرمود: «آيا نه اين است كه وقتى آن را به فروش مىگذارى، دوست دارى زير قيمتش به تو پيشنهاد شود ؟». گفتم: چرا. فرمود: «اضافه نكن».۱
۲۲۷.الكافىـ به نقل از هشام بن حكم از امام صادق ـ: هر گاه شخصى به تو گفت: «[فلان چيز را]براى من بخر»، تو از خودت به او نده، حتّى اگر بهترش را خودت داشته باشى.۲
۲۲۸.تهذيب الأحكامـ به نقل از اسحاق ـ: از امام صادق عليهالسلام پرسيدم: مردى به ديگرى پيغام مىدهد و مىگويد: «برايم جامهاى خريدارى كن» و او براى خريد جامه به بازار مىرود ؛ امّا خودش مانند جامهاى كه در بازار مىيابد، دارد. آيا جامهاى را كه خودش دارد، به او بدهد ؟
امام عليهالسلام فرمود: «هرگز نزديك اين كار نشود و خودش را آلوده نسازد. خداوند عز و جل مىفرمايد: «ما امانت را به آسمانها و زمين و كوهها عرضه كرديم ؛ ليكن آنها از پذيرفتنش سر باز زدند و از آن ترسيدند، و انسان، آن را پذيرفت، كه او ستمكار و نادان بود». حتّى اگر آنچه خودش دارد، بهتر از آن چيزى بود كه در بازار برايش به دست مىآورد، باز آنچه را خودش دارد، نبايد به او بدهد».۳
1.. قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّهِ عليهالسلام : الرَّجُلُ يَجيئُني بِالثَّوبِ فَأَعرِضُهُ ، فَإِذا اُعطيتُ بِهِ الشَّيءَ زِدتُفيهِ وأَخَذتُهُ ، قالَ : لا تَزِدهُ ، قُلتُ : ولِمَ ؟
قالَ : ألَيسَ أنتَ إذا عَرَضتَهُ أحبَبتَ أن تُعطى بِهِ أوكَسَ مِن ثَمَنِهِ ؟ قُلتُ : نَعَم ، قالَ : لا تَزِدهُ تهذيب الأحكام : ج ۷ ص ۵۸ ح ۲۵۲ ، وسائل الشيعة : ج ۱۲ ص ۲۹۰ ح ۲۲۸۱۷ .
2.. إذا قالَ لَكَ الرَّجُلُ : اِشتَرِ لي ، فَلا تُعطِهِ مِن عِندِكَ وإن كانَ الَّذي عِندَكَ خَيرا مِنهُالكافى : ج ۵ ص ۱۵۲ ح ۶ ، تهذيب الأحكام : ج ۶ ص ۳۵۲ ح ۹۹۸ .
3.. سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّه عليهالسلام عَنِ الرَّجُلِ يَبعَثُ إلَى الرَّجُلِ يَقولُ لَهُ : اِبتَع لي ثَوباً ، فَيَطلُبُ لَهُ فِيالسُّوقِ ، فَيَكونُ عِندَهُ مِثلُ ما يَجِدُ لَهُ فِي السُّوقِ ، فَيُعطيهِ مِن عِندِهِ ؟ قالَ : لا يَقرَبَنَّ هذا ولا يُدَنِّس نَفسَهُ ؛ إنَّ اللّهَ عز و جل يَقولُ : « إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَـوَ تِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهَا وَ حَمَلَهَا الاْءِنسَـنُ إِنَّهُ كَانَ ظَـلُومًا جَهُولاً » ، وإن كانَ عِندَهُ خَيراً مِمّا يَجِدُ لَهُ فِي السُّوقِ ، فَلا يُعطيهِ مِن عِندِهِ تهذيب الأحكام : ج ۶ ص ۳۵۳ ح ۱۲۰ .