فصل سوم: پذيرش توبه
۳ / ۱
توبهپذير
قرآن
«غَافِرِ الذَّنبِ وَ قَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِى الطَّوْلِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ ؛۱ [خداوندى كه] آمرزنده گناه، پذيرنده توبه، داراى مجازات سخت و صاحب نعمت فراوان است. هيچ معبودى جز او نيست و بازگشت [همه شما] تنها به سوى اوست».
«أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يأْخُذُ الصَّدَقَتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ؛۲ آيا نمىدانستند كه فقط خداوند، توبه را از بندگانش مىپذيرد و صدقات را مىگيرد، و خداوند، توبهپذير و مهربان است؟!».
«وَ هُوَ الَّذِى يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَعْفُواْ عَنِ السَّئِّاتِ وَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ ؛۳ او كسى است كه توبه را از بندگانش مىپذيرد و بدىها را مىبخشد و آنچه را انجام مىدهيد، مىداند».
