بال بال زد و تو آستينت ـ يا فرمود: عبايت ـ را گشودى و او، خودش را در آن انداخت و اكنون بر روى دو جوجهاش بال گسترده است».
باديهنشين، سرِ آستين ـ يا گفت: عباى ـ خود را گشود و همان گونه بود كه پيامبر صلىاللهعليهوآله فرمود. ياران پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله از كار آن كبوتر و توجّهش به جوجههايش شگفتزده شدند. پيامبر صلىاللهعليهوآله فرمود: «آيا از آن و توجّهش به جوجههايش در شگفت شديد؟ همانا شادى و رويكرد خداوند به بنده مؤمنش، زمانى كه توبه مىكند، بيشتر از شادى و توجّه اين كبوتر به جوجههايش است».۱
۸۰.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: خداوند متعال از توبه بنده مؤمن خود، شادمانتر مىشود تا شاد شدن گم شده [اى كه گم كردههايش را] يافته، و نازايى كه بچّهدار مىشود، و تشنهاى كه به آب مىرسد. پس، هر كه به درگاه خدا خالصانه توبه كند، خداوند، خطاها و گناهان او را از ياد دو فرشته نگهبانش و اماكن زمين [كه در
