43
فرهنگ نامه توبه

۶۳. پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهـ در خطبه روز جمعه ـ: اى مردم! پيش از آن كه بميريد، به درگاه خدا توبه ببريد و به كارهاى نيك، مبادرت كنيد، پيش از آن كه [بر اثر بيمارى و پيرى... از آنها] باز داشته شويد.۱

۶۴.امام على عليه‏السلام: هر گاه لغزيدى، [از لغزشت] برگرد و هر گاه [از گناهت] پشيمان شدى، [آن را] رها كن. هر گاه بدى كردى، پشيمان شو. هر گاه احسانى كردى، آن را پوشيده بدار و اگر نكردى با روى خوش باش. هر كس نيكى قرض دهد، سودش ستايش باشد.۲

۶۵.امام على عليه‏السلام: هيچ شفيعى كاراتر از توبه نيست.۳

۶۶.امام على عليه‏السلام ـ در خطبه‏اى ـ: بدانيد كه امروز، روز تمرين [و آمادگى]است و فردا، روز مسابقه دادن. جايزه اين مسابقه، بهشت است و [خطّ] پايان [بازنده]، آتش است. پس آيا كسى نيست كه پيش از فرا رسيدن روز مرگش توبه كند؟ آيا كسى نيست كه پيش از رسيدن روز تنگ‏دستى و بدبختى‏اش براى خود، كارى كند؟! خداوند، ما و شما را از كسانى قرار دهد كه از او بيم و به پاداش او اميد دارند.۴

1.يا أيُّهَا النّاسُ ! توبوا إلَى اللّه‏ِ قَبلَ أن تَموتوا ، وبادِروا بِالأَعمالِ الصّالِحَةِ قَبلَ أن تُشغَلوا سننابن ماجة : ج ۱ ص ۳۴۳ ح ۱۰۸۱ ، السنن الكبرى : ج ۳ ص ۲۴۴ ح ۵۵۷۰ .

2.إذا زَلَلتَ فَارجِع ، وإذا نَدِمتَ فَأَقلِع ، وإذا أسَأتَ فَاندَم ، وإذا مَنَنتَ فَاكتُم ، وإذا مَنَعتَ فَأَجمِل ،ومَن يُسلِفِ المَعروفَ يَكُن رِبحُهُ الحَمدَ شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج ۲۰ ص ۳۱۶ ح ۶۳۳ ؛ كنزالفوائد : ج ۱ ص ۳۰۵ .

3.لا شَفيعَ أنجَحُ مِنَ التَّوبَةِ (الكافي : ج ۸ ص ۱۹ ح ۴ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ص ۵۷۴ ح ۴۹۶۵ و ج ۴ ص ۳۸۵ ح ۵۸۳۴) .

4.ألا وإنَّ المِضمارَ اليَومَ وَالسِّباقَ غَدا ، ألا وإنَّ السُّبقَةَ الجَنَّةُ وَالغايَةَ النّارُ . أفَلا تائِبٌمِن خَطيئَتِهِ قَبلَ يَومِ مَنِيَّتِهِ ؟ ! ألا عامِلٌ لِنَفسِهِ قَبلَ يَومِ بُؤسِهِ وفَقرِهِ ؟ ! جَعَلَنَا اللّه‏ُ وإيّاكُم مِمَّن يَخافُهُ ويَرجو ثَوابَهُ كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۵۱۶ ح ۱۴۸۲ ، نهج البلاغة : الخطبة ۲۸ .


فرهنگ نامه توبه
42

بطلبيد و به سوى او باز گرديد كه پروردگارم، مهربان و دوستدار [بندگان توبه‏كار] است».

«فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّى قَرِيبٌ مُّجِيبٌ ؛۱ از او آمرزش بطلبيد، سپس به سوى او باز گرديد كه پروردگارم [به بندگان خود] نزديك و اجابت كننده [خواسته‏هاى آنها] است».

ر. ك: هود: ۳ و توبه: ۷۴.

حديث

۶۰.امام باقر عليه‏السلام ـ در باره فرموده خداى عز و جل: «هر كس اندرزى از جانب پروردگارش به او رسد و [از رباخوارى]باز ايستد، آنچه گذشته، از آنِ اوست»۲. اندرز، يعنى توبه۳.۴

۶۱.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: سپاس‏گزارِ نعمت پروردگارتان باشيد و از همه گناهانتان به درگاه او توبه نماييد كه خداوند، بندگان سپاس‏گزارش را دوست دارد.۵

۶۲.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: درِ توبه به روى كسى كه خواهان آن باشد، باز است. پس به درگاه خدا خالصانه توبه كنيد.۶

1.هود : آيه ۶۱ .

2.بقره : آيه ۲۷۵ .

3.علاّمه طباطبايى مى‏گويد: مراد از «رسيدن اندرز»، رسيدن حكمى است كه خداوند ،وضع كرده است و مراد از «باز ايستادن» ، توبه و ترك فعلى است كه خداوند از آن نهى كرده است و مراد از «آنچه گذشته» ، اين است كه اين حكم ، عطف به ماسبق و شامل آنچه پيش از رسيدن اندرز باشد ، نمى‏شود... .

4.في قَولِ اللّه‏ِ عز و جل : « فَمَن جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ » : المَوعِظَةُ : التَّوبَةُ تهذيب الأحكام : ج ۷ ص ۱۶ ح ۶۸ ، الكافي : ج ۲ ص ۴۳۲ ح ۲ .

5.اِعتَرِفوا بِنِعَمَةِ اللّه‏ِ رَبِّكُم عز و جل وتوبوا إلَيهِ مِن جَميعِ ذُنوبِكُم ؛ فَإِنَّ اللّه‏َ يُحِبُّ الشّاكِرينَ مِن عِبادِهِمهج الدعوات : ص ۲۷۵ ، بحارالأنوار : ج ۴۸ ص ۱۵۳ ح ۲۵ .

6.بابُ التَّوبَةِ مَفتوحٌ لِمَن أرادَها ، فَتوبوا إلَى اللّه‏ِ تَوبَةً نَصوحا كنز الفوائد : ج ۱ ص ۳۵۲ ،الخصال : ص ۶۲۳ ح ۱۰ .

  • نام منبع :
    فرهنگ نامه توبه
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری؛ رسول افقي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 8319
صفحه از 239
پرینت  ارسال به