۳۹. امام صادق عليهالسلام: عيسى بن مريم عليهالسلام بر عدّهاى گذشت كه مىگريستند. فرمود: «ايشان بر چه مىگريند؟». گفته شد: بر گناهانشان مىگريند. فرمود: «از آنها [گناهان] دست بردارند، آمرزيده مىشوند».۱
۱ / ۵
اين كارها
۴۰.مسند ابن حنبلـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله به من فرمود: «اى عايشه! اگر به گناهى دست يازيدى، از خدا آمرزش بخواه؛ زيرا كه توبه از گناه، پشيمان شدن و آمرزش خواستن است».۲
۴۱.إرشاد القلوب: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: «بنده گناه مىكند و به سبب آن به بهشت مىرود». گفته شد: چگونه اى پيامبر خدا؟ فرمود: «آن گناه، همواره پيشِ چشم اوست و پيوسته برايش طلب آمرزش و اظهار پشيمانى مىكند و بدين ترتيب، خداوند به واسطه آن گناه، او را به بهشت مىبرد. من چيزى نيكوتر از كار نيكى كه بعد از گناهى انجام شود، نديدم. «خوبىها، بدىها را از ميان مىبرند. اين براى پندگيرندگان، پندى است»۳».۴
1.مَرَّ عيسَى بنُ مَريَمَ عليهالسلام عَلى قَومٍ يَبكونَ ، فَقالَ : عَلى ما يَبكي هؤُلاءِ ؟ فَقيلَ : يَبكونَ عَلىذُنوبِهِم . قالَ : فَليَدَعوها يُغفَر لَهُم الأمالي للصدوق : ص ۵۸۵ ح ۸۰۴ ، ثواب الأعمال : ص ۱۶۳ ح ۱ .
2.قالَ لي رَسولُ اللّهِ صلىاللهعليهوآله : يا عائِشَةُ ، إن كُنتِ ألمَمتِ بِذَنبٍ فَاستَغفِرِي اللّهَ ؛ فَإِنَّ التَّوبَةَ مِنَ الذَّنبِالنَّدَمُ وَالاِستِغفارُ مسند ابن حنبل : ج ۱۰ ص ۱۲۷ ح ۲۶۳۳۹ ، صحيح البخاري : ج ۲ ص ۹۴۵ ح ۲۵۱۸ .
3.هود: آيه ۱۱۴.
4.إنَّ العَبدَ لَيُذنِبُ فَيَدخُلُ بِهِ الجَنَّةَ . قيلَ: وكَيفَ ذلِكَ يا رَسولَ اللّهِ ؟ قالَ: يَكونُ نُصبَ عَينَيهِ، لايَزالُ يَستَغفِرُ مِنهُ ويَندَمُ عَلَيهِ ، فَيُدخِلُهُ اللّهُ بِهِ الجَنَّةَ ، ولَم أرَ أحسَنَ مِن حَسَنَةٍ حَدَثَت بَعدَ ذَنبٍ قَديمٍ ، « إِنَّ الْحَسَنَـتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّـٔاتِ ذَ لِكَ ذِكْرَى لِلذَّ كِرِينَ » إرشاد القلوب : ص ۴۶ ، بحارالأنوار : ج ۶۹ ص ۴۰۱ ح ۱۰۰ .
