۲۶۹. الكافىـ به نقل از حلبى ـ: امام صادق عليهالسلام فرمود: «هر ربايى كه مردم ندانسته خورده باشند و سپس توبه كنند، توبه آنها پذيرفته مىشود، به شرط آن كه واقعا توبه كنند». همچنين فرمود: «اگر مردى مالى را از پدرش به ارث برده است و مىداند كه در آن مال، ربايى بوده، ولى در كسب و كار با حلال آميخته شده است، آن بر او حلال و پاك است و مىتواند مصرف كند؛ امّا اگر مىداند چيزى از آن مال، رباست، بايد سرمايهاش را بردارد و ربا را [به كسى كه از او گرفته شده است]برگردانَد. هر شخصى مال بسيارى به دست آورده و در آن رباى بسيارى صورت گرفته، ولى از آن آگاه نبوده و بعدا آگاه شده و تصميم گرفته ازآن دست بكشد، آنچه را در گذشته به دست آورده، از آنِ اوست، ولى از آن به بعد، رباخوارى نكند.۱
۲۷۰.كتاب من لايحضره الفقيه: يعقوب بن شعيب از امام صادق عليهالسلام پرسيد: كسى به يك نفر درهمهاى ناخالص قرض مىدهد و [هنگام پس گرفتن] از او، با رضايت خودش، درهم خالص مىگيرد [چه حكمى دارد]؟ فرمود: «اشكالى ندارد. اين از على عليهالسلام نيز نقل شده است».
ربا، دو گونه است: ربايى كه خوردنش اشكالى ندارد و ربايى كه خوردنش جايز نيست. ربايى كه خوردنش حلال است، هديهاى است كه