در اين جايگاهى كه هستم به درگاه تو توبه مىكنم ؛ توبه كسى كه از افراط در گناه پشيمان شده و از آن بار گران معاصى كه برگردن دارد ترسان است و از ورطهاى كه در آن افتاده سخت شرمنده است. مىداند كه تو عفو كردن از گناهان بزرگ را بزرگ نمىشمارى و گذشتن از خطاى بزرگ براى تو دشوار نيست و تحمل خطاهاى زشت ما بر تو گران نمىآيد و محبوبترين بندگان تو بندهاى است كه در برابر تو گردنكشى فرو نهد و از اصرار بر گناه دورى جويد و همواره از تو آمرزش خواهد.
[خدايا،] از گردنكشى در برابر تو بيزارى مىجويم و از اصرار در گناه به تو پناه مىآورم و از هر قصور كه ورزيدهام آمرزش مىخواهم و در هر چه فرومانم از تو يارى مىطلبم.
در اين عبارات امام سجاد عليهالسلام افزون بر تصريح بر توبه در پيشگاه حضرت حق جل و علا، محبوبترين مردم را نزد خداوند كسى مىداند كه با ترك استكبار به توبه روى آورد و استغفار پيشه كند و از اينكه خودش چنين نباشد تبرى مىجويد.
افزون بر اين، تعليمى بودن توبه معصومان با دستور صريح خداوند به شخص پيامبر صلىاللهعليهوآله در سوره مؤمن۱ و به عموم مؤمنان در سوره نور۲ و جمع هر دو در سوره محمد صلىاللهعليهوآله ۳ سازگار نيست ؛ زيرا وظيفه هر يك را جداگانه و
1.« فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِىِّ وَ الاْءِبْكَـرِ ؛ صبر پيشه كن . وعده خداوند حق است . براى گناهت استفغار كن ، پروردگارت را در شامگاه و بامداد با حمد تسبيح كن » المؤمن : ۵۵ .
2.« وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ؛ اى مؤمنان ، همگى به درگاه خداند توبه كنيد تا رستگار شويد » نور : ۳۱ .
3.«وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤمِنينَ وَ الْمُؤمِناتِ ؛ براى گناه خود و مردان و زنان مؤمن ، استغفار كن» محمد : ۱۹ .
