۱۹۱. امام باقر عليهالسلام: يونس عليهالسلام، چون قومش او را آزردند، آنان را نفرين كرد، پس، روز اوّل، چهرههايشان زرد شد و روز دوم، چهرههايشان سياه شد. خداوند، وعدهشان داده بود كه عذاب بر آنان فرود آيد و عذاب هم تا نزديكى آنان آمد. پس، بين زنان و فرزندانشان و گاوها و بچّههاى آنها جدايى انداختند و لباسهاى [زمختى] از مو و پشم پوشيدند و ريسمان به گردنها بستند و خاكستر بر سرها ريختند و يكپارچه به درگاه پروردگار خود ناله زدند و گفتند: به خداى يونس، ايمان آورديم. آن گاه خداوند، عذاب را از آنان به طرف كوههاى آمِد، برگردانْد. يونس عليهالسلام كه گمان مىكرد آنها از بين رفتهاند، ديد سالم هستند.۱
۴ / ۲
توبه برخى روىگردانان از جهاد در زمان پيامبر صلی الله علیه وآله
قرآن
«وَ عَلَى الثَّلَثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَ ضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَ ظَنُّواْ أَن لاَّ مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُواْ إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ
