۷۹.پيامبر خدا صلی الله علیه و آلهـ خطاب به على علیه السلام ـ: اى ابو الحسن! آيا سخنانی به تو نياموزم که خداوند، بدانها تو و هر که آنها را به وی بياموزى، سود ببخشد و آموختهات را در سينهات استوار گردانَد؟... چون شب جمعه فرا رسد، اگر توانستى، در یک‌سوم پایانی شب برخيز؛ زيرا آن زمان، زمان حضور [فرشتگان رحمت] است و دعا در آن، پذيرفته مىشود. برادرم يعقوب علیه السلام به پسرانش فرمود: (به زودى براى شما از پروردگارم آمرزش میخواهم)و [مقصودش] فرا رسيدن شب جمعه بود.
پس اگر نمیتوانى [در آن ساعت بيدار شوى]، در نیمه شب برخیز و باز اگر نمیتوانی، در آغاز شب. آن گاه چهار رکعت نماز بخوان. در رکعت اوّل، فاتحة الکتاب و سوره ياسين را مىخوانى و در رکعت دوم، فاتحة الکتاب و سوره دخان را، و در رکعت سوم، فاتحة الکتاب و سوره سجده را، و در رکعت چهارم، فاتحة الکتاب و سوره مُلْک را. پس هنگامی که تشهّد خواندی، خدا را سپاس بگزار و شایسته، ثنایش بگو، و بر من و دیگر پیامبران، نیک صلوات بفرست و براى مردان و زنان با‌ایمان و برادرانت که در ایمان از تو پیشی گرفتهاند، آمرزش بخواه.
سپس در پایان آن بگو: "خدايا! پیوسته تا زمانى که زندهام مىدارى، به ترک گناهان، بر من رحم آر، و به این که در کارهاى بيهوده، خود را به زحمت نیفکنم، مورد رحمت قرارم ده، و زیبا دیدن آنچه را که مايه خشنودی‌ات از من مىشود، روزیام فرما. خداوندا! اى پديد‌آورنده آسمانها و زمين! اى دارنده شُکوه و بزرگواری و عزّتِ دستنايافتنى! اى خدا! اى مهربان! به شُکوهت و نور رخسارت، از تو مىخواهم که دلم را به حفظ کردن کتابت، آن گونه که آن را به من آموختهاى، وا بدارى و روزىام فرمايى که آن را به گونهاى که تو را از من خشنود مىسازد، تلاوت کنم. خدایا! اى پديد‌آورنده آسمانها و زمين! اى دارنده شُکوه و بزرگواری و عزّتِ دستنايافتنى! اى خدا! اى مهربان! به شُکوهت و نور رخسارت، از تو مىخواهم که ديدهام را به کتابت، نورانى گردانى و زبانم را بِدان، باز کنى و با آن غمگسار دلم باشی، و سينهام را به آن بگشايى و به آن بدنم را به کار گيرى؛ چه این که کسى جز تو، به من در [مسیر] حق، یاری نمىرسانَد و کسى جز تو، آن را عطا نمىکند، و هيچ توان و نيرويى نيست، جز از سوى خداى والا و بزرگ”.
ای ابو الحسن! سه، پنج یا هفت جمعه، این کار را انجام بده تا با رخصت الهی، اجابت صورت پذیرد. سوگند به آن که مرا به حقْ برانگیخته، این اجابت، هرگز در باره هیچ مؤمنی به خطا نمیرود.
