۳۳.امام باقر علیه السلام: خداوند متعال، هر شبِ جمعه، از آغاز شب تا پايان آن، از بلندای عرش خويش ندا مىدهد: "آيا بنده مؤمنى نيست که از آغاز شب تا پيش از سپيدهدَم، مرا براى آخرت و دنيايش بخواند و من پاسخش دهم؟ آيا بنده مؤمنى نيست که پيش از سپيدهدم از گناهانش به درگاه من، توبه کند و من هم به سوى او بازگردم [و توبهاش را بپذيرم]؟ آيا بنده مؤمنى نيست که من، روزىاش را بر او تنگ کرده باشم و او پيش از سپيدهدم، افزايشِ روزىاش را از من بخواهد و من، بر روزى او بيفزايم و به آن گشايش دهم؟ آيا بنده مؤمنِ بيمارى نيست که تا پيش از سپيدهدم، از من شفا بخواهد و عافیتش دهم؟ آيا بندهٔ مؤمنِ زندانى و غمزدهاى نيست که از من بخواهد تا از زندان آزادش کنم، و راهش را باز کنم؟ آيا بنده مؤمنِ ستمديدهاى نيست که پيش از سپيدهدم از من بخواهد که دادش را بستانم و من، انتقام او را بگيرم و داد وى را بستانم؟” و خداوند، به اين ندا ادامه مىدهد تا صبح بدمد.
۳۴.کتاب من لا يحضره الفقيهـ به نقل از ابراهيم بن ابی محمود ـ: به امام رضا علیه السلام گفتم: ای پسر پیامبر خدا! نظرتان در باره این حدیث چیست که برخی مردم از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نقل میکنند که فرموده است: خداوند متعال هر شب جمعه، به آسمان دنیا [که نزدیکترین آسمان به زمین است] پایین میآید؟ فرمود: "لعنت خدا بر آنان که کلمات را از جايگاه آن تحریف میکنند! به خدا سوگند پیامبر خدا صلی الله علیه و آله چنین نفرمود؛ بلکه فرمود: "خداوند، هر شب در یک سوم پایانی آن و در شب جمعه، از آغاز شب، فرشتهای را به آسمان دنیا فرو میفرستد و به وی فرمان میدهد تا بانگ برآورد: آيا درخواستکنندهاى هست که عطايش کنم؟ آيا توبهکنندهاى هست تا توبهاش را بپذيرم؟ آيا آمرزشخواهى هست تا از او در گذرم؟ اى جوینده خوبىها! بيا. اى جوینده بدىها! [از بدى] دست بدار" و آن فرشته، پيوسته چنين ندا مىدهد تا سپیده بدمد و چون سپيده بدمد، به جايگاه خود در ملکوت آسمان، باز مىگردد. این سخن را پدرم از جدّم از پدرانش از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله برایم حکایت کرد”.
