321
فرهنگ‌نامه جمعه

۳۷۳.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر کس که در روز جمعه غسل کند و آنچه می‏تواند خود را پاکیزه سازد، سپس بدنش را چرب کند یا خود را خوش‌بو گرداند، سپس برود بی آن که [برای عبور کردن] میان دو نفر را فاصله بیندازد و آنچه بر او مقرّر شده، نماز بگزارد و چون امام حضور یافت خاموش باشد، گناهانش میان آن جمعه تا جمعه دیگر بخشیده می‏شود.

۳۷۴.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: چنانچه مردی، خود را به شایستگی پاکیزه سازد، سپس به نماز جمعه بیاید و تا پایان نماز، کار بیهوده و نابخردانه‏ای از او سر نزند، کفّاره گناه میان آن جمعه تا جمعه [ی بعد] خواهد بود.

۳۷۵.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر کس که در روز جمعه، خود را شستشو دهد و غسل کند و سپس صبح‏هنگام حرکت کند و پیاده برود و سوار نشود و نزدیک امام بنشیند و گوش فرا دهد و بیهوده‏گویی نکند، برای هر گام او [پاداش] روزه و نماز یک سال خواهد بود.

۳۷۶.تفسير القمّیـ به نقل از ابو الجارود ـ: امام باقر علیه السلام در باره این سخن خدای متعال: (ای کسانی که ایمان‌آورده‌اید هر گاه برای نماز روز جمعه بانگ [اذان] برآورده شود، به سوی یاد خدا بشتابید و داد و ستد را واگذارید) فرمود: "مقصود از شتافتن، ره‌سپار شدن است. [گاه] گفته می‏شود: "بشتابید"؛ یعنی کارهایش را انجام دهید که عبارت است از: چیدن موهای پشت لب و زدودن موهای زیر بغل و کوتاه کردن ناخن‏ها و غسل و بر تن کردن بهترین جامه‏‏هایت و خوش‌بو کردن خود که این شتافتن است، [همان گونه که] خداوند می‏فرماید: (هر که آخرت را بخواهد و برایش چنان که بایسته است بشتابد، در حالی که ایمان دارد...)”.

۳۷۷.امام صادق علیه السلام: بایسته است که هر کدامتان در روز جمعه، خود را بیاراید، غسل کند، عطر بزند، محاسنش را شانه کند و پاکیزه‏ترین جامه‏اش را بپوشد و برای نماز جمعه آماده گردد و در آن روز، با آرامش و وقار باشد و به نیکویی، پروردگارش را عبادت کند و هر چه می‏تواند، کار خیر انجام دهد؛ زیرا خداوند به زمینیان می‏نگرد تا خوبی‏ها را چند برابر سازد.


فرهنگ‌نامه جمعه
320

۳۷۳.عنه صلی الله علیه و آله: مَنِ اغتَسَلَ يَومَ الجُمُعَةِ وتَطَهَّرَ بِمَا استَطاعَ مِن طُهرٍ، ثُمَّ ادَّهَنَ أو مَسَّ مِن طيبٍ، ثُمَّ راحَ فَلَم يُفَرِّق بَينَ اثنَينِ، فَصَلّىٰ ما كَتَبَ لَهُ، ثُمَّ إذا خَرَجَ الإِمامُ أنصَتَ؛ غُفِرَ لَهُ ما بَينَهُ وبَينَ الجُمُعَةِ الاُخرىٰ۱.

۳۷۴.عنه صلی الله علیه و آله: إذا تَطَهَّرَ الرَّجُلُ فَأَحسَنَ الطَّهورَ، ثُمَّ أتَى الجُمُعَةَ فَلَم يَلغُ ولَم يَجهَل حَتّیٰ يَنصَرِفَ الإِمامُ؛ كانَت كَفّارَةً لِما بَينَها وبَينَ الجُمُعَةِ۲.

۳۷۵.عنه صلی الله علیه و آله: مَن غَسَلَ يَومَ الجُمُعَةِ وَاغتَسَلَ؛ ثُمَّ بَكَّرَ وَابتَكَرَ، ومَشىٰ ولَم يَركَب، ودَنا مِنَ الإِمامِ فَاستَمَعَ ولَم يَلغُ؛ كانَ لَهُ بِكُلِّ خُطوَةٍ عَمَلُ سَنَةٍ، أجرُ صِيامِها وقِيامِها۳.

۳۷۶.تفسير القمّي عن أبي الجارود عن الإمام الباقر علیه السلامـ في قَولِهِ تَعالى: (يَا أَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا نُودِىَ لِلصَّلَوٰةِ مِن يَوْمِ ٱلْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ ٱللَّهِ وَ ذَرُوا ٱلْبَيْعَ)۴ ـ: اِسعَوا، أي اِمضوا، ويُقالُ:۵ اِسعَوا: اعمَلوا لَها؛ وهُوَ قَصُّ الشّارِبِ، ونَتفُ الإِبطِ، وتَقليُمُ الأَظفارِ، وَالغُسلُ، ولُبسُ أفضَلِ ثِيابِكَ، وتَطَيُّبٌ لِلجُمُعَةِ، فَهُوَ السَّعيُ، ويَقولُ اللّهُ: (وَ مَنْ أَرَادَ ٱلْأَخِرَةَ وَ سَعَىٰ لَهَا سَعْيَهَا وَ هُوَ مُؤْمِنٌ۶)۷.

۳۷۷.الإمام الصادق علیه السلام: لِيَتَزَيَّن أحَدُكُم يَومَ الجُمُعَةِ: يَغتَسِلُ، ويَتَطَيَّبُ، ويُسَرِّحُ لِحيَتَهُ، ويَلبَسُ أنظَفَ ثِيابِهِ، وَليَتَهَيَّأَ لِلجُمُعَةِ، وَليَكُن عَلَيهِ في ذلِكَ اليَومِ السَّكينَةُ وَالوَقارُ، وَليُحسِن عِبادَةَ رَبِّهِ، وَليَفعَلِ الخَيرَ مَا استَطاعَ، فَإِنَّ اللّهَ يَطَّلِعُ عَلى (أهلِ) الأَرضِ لِيُضاعِفَ الحَسَناتِ۸.

1.. صحيح البخاري: ج۱ ص۳۰۸ ح۸۶۸، سنن الدارمي: ج۱ ص۳۸۵ ح۱۵۰۵، السنن الكبرى: ج۳ ص۳۲۸ ح۵۸۹۲ كلّها عن سلمان، سنن ابن ماجة: ج۱ ص۳۴۹ ح۱۰۹۷ عن أبي ذرّ نحوه، کنز العمّال: ج۷ ص۷۶۱ ح۲۱۲۹۱؛ مجمع البيان: ج۱۰ ص۴۳۵ عن أبی ذرّ نحوه، بحار الأنوار: ج۸۹ ص۱۳۰.

2.. مسند ابن حنبل: ج۴ ص۷۹ ح۱۱۳۴۷، صحيح ابن خزيمة: ج۳ ص۱۵۹ ح۱۸۱۷، المعجم الأوسط: ج۵ ص۳۲۹ ح۵۴۵۷، منتخب مسند عبد بن حميد: ص۲۸۳ ح۹۰۱، تاریخ دمشق: ج۴۸ ص۱۲۵ ح۱۰۳۸۶ والثلاثة الأخیرة نحوه و كلّها عن أبي سعيد الخدري، کنز العمّال: ج۷ ص۷۴۳ ح۲۱۱۹۷ وراجع تاریخ واسط: ص۱۵۹.

3.. سنن أبي داود: ج۱ ص۹۵ ح۳۴۵، سنن الترمذي: ج۲ ص۳۶۸ ح۴۹۶ نحوه، سنن ابن ماجة: ج۱ ص۳۴۶ ح۱۰۸۷ كلّها عن أوس بن أوس الثقفي، كنز العمّال: ج۷ ص۷۵۲ ح۲۱۲۳۸؛ منتهى المطلب: ج۵ ص۴۲۱، رسائل الشهيد الثاني: ج۱ ص۲۷۵، بحار الأنوار: ج۸۱ ص۱۲۷ ح۱۳.

4.. الجمعة: ۹.

5.. والظاهر أنّ هذا الکلام عن مؤلّف تفسیر القمّي لا عن أبي جعفر(.

6.. الإسراء: ۱۹.

7.. تفسير القمّي: ج۲ ص۳۶۷، بحار الأنوار: ج۸۹ ص۳۴۴ ح۱۱.

8.. الكافي: ج۳ ص۴۱۷ ح۱، تهذيب الأحكام: ج۳ ص۱۰ ح۳۲، جمال الاُسبوع: ص۲۲۸ كلّها عن هشام بن الحكم، كتاب من لا يحضره الفقيه: ج۱ ص۱۱۶ ح۲۴۴ نحوه، بحار الأنوار: ج۸۹ ص۳۵۲ ح۲۹.

  • نام منبع :
    فرهنگ‌نامه جمعه
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری؛ مرتضي خوش نصيب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 25632
صفحه از 407
پرینت  ارسال به