۳۶۵.امام صادق علیه السلام: وقتى امام، خطبه مىخوانَد، بر مردم واجب است که سکوت کنند.
۶/۷
ترک کردن هر کاری که با گوش فرادادن به خطبه، ناسازگار است
۳۶۶.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: شرکتکنندگان در نماز جمعه، سه گروه اند: کسی که در آن حضور مییابد و به بیهودگی سرگرم میشود. همان، بهره او از نمازست؛ کسی که در آن شرکت میکند و به دعا کردن میپردازد. اگر خدا بخواهد، عطایش میکند و اگر بخواهد، از او دریغ میورزد؛ و کسی که در آن حاضر میشود، در حالی که خاموش و ساکت است و از روی دوش مسلمانی نیز نمیگذرد و کسی را آزار نمیدهد. این نماز تا جمعه بعد و سه روز پس از آن، کفّاره است؛ چه این که خداوند میفرماید: (هر که نیکی به جا آورد، ده برابر آن برایش خواهد بود).
۳۶۷.قربالاسنادـ به نقل از علی بن جعفر ـ: از امام کاظم علیه السلام در باره امام پرسیدم: هنگامی که در روز جمعه حاضر میشود، آیا حضورش نماز [کسانی] را [که به صورت فرادا در حال نماز خواندن بودند] قطع میکند یا همزمان با خطبه او مردم نماز بخوانند؟ فرمود: "نماز گزاردن در هنگامی که امام خطبه میخواند، ناشایست است مگر آن که رکعتی خوانده باشد و بخواهد بدان، رکعت دیگری بیفزاید و [إلّا] نباید تا پایان خطبه امام، نمازی بخواند”.
۳۶۸.الکافیـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ: از امام در باره [نماز] جمعه پرسیدم. فرمود: "با اذان و اقامه شروع میشود پس از اذان، امام میآید و بر فراز منبر میرود و خطبه میخواند و تا زمانی که امام بر منبر است، مردم نماز نخوانند”.
