۳۵۸.امام علی علیه السلام: هر گاه روز جمعه فرا رسد، شیاطین، پرچم به دست بیرون میآیند و مردم را با بازارهایشان سرگرم میسازند و فرشتگان بر درهای مساجد مینشینند و مردم را به ترتیب حضورشان: پیش‌گام، نفر دوم و آن که پس از او میآید، ثبت میکنند تا زمانی که امام حضور یابد. هر که نزدیک امام بنشیند و خاموش باشد و گوش فرا دهد و کار بیهودهای نکند، پاداشی دو‌چندان دارد و آن که از امام دور باشد و گوش فرا دهد و سکوت کند و کار بیهودهای از وی سر نزند، یک پاداش بهره خواهد داشت و آن که به امام نزدیک باشد و سخن لغو بر زبان آورد و سکوت نکند و گوش نسپارد، بار گناهی دو‌چندان بر دوش او خواهد بود. و آن که از او دور است و بیهودگی میکند و خاموش نمیماند و گوش نمیدهد، یک بارِ گناه بر دوش دارد و هر کس که بگوید: "ساکت باشید”، او نیز سخن گفته است و هر کس که سخن بگوید، نماز جمعه [ی کاملی] برایش نخواهد بود.... این چنین از پیامبرتان صلی الله علیه و آله شنیدهام.
۳۵۹.امام علی علیه السلام: مردم در نماز جمعه، دارای سه رتبهاند: مردی که با سکوت و آرامش، پیش از امام در آن جا حضور یافته است. این، کفّاره گناهان او از جمعه تا جمعه دیگر و سه روز پس از آن است؛ چون خدای متعال فرموده است: (هر که نیکی به جا آورد، ده برابر آن برایش خواهد بود). و مردی که همهمهکنان و نا‌آرام در آن حاضر می‌شود و بهرهاش نیز همان است. و مردی که در نماز شرکت کرده و در زمانی که امام، مشغول ایراد خطبه است، برمیخیزد و نماز میخواند، بیتردید چنین کسی بر خلاف سنّت عمل کرده است و از جمله کسانی است که چون از خدا درخواست میکنند، اگر خواست، عطایشان میکند و اگر خواست، محرومشان میسازد.
