۳۲۱.مصباح المتهجّدـ به نقل از ابن مقاتل ـ: امام رضا علیه السلام فرمود: "در قنوت نماز جمعه چه مىگوييد؟”.
گفتم: آنچه را مردم مىگويند.
فرمود: "آنچه مىگويند، تو نگو؛ بلکه بگو: خدايا! بندهات و خليفهات را با آنچه پيامبران و فرستادگانت را به سامان آوردى، به سامان بياور و گرداگرد او را با فرشتگانت پُر کن و او را با روح القدس، از جانب خویش تأييد فرما و نگهبانانى در راهش از پيش رو و پشت سرش بگمار تا او را از هر بدى‌ای حفظ کنند و در پی بيمناکىاش، او را آسودهخاطر کن؛ او که تو را مىپرستد و چيزى را همتاى تو نمىکند. و هيچ کس از مردمت را بر وليّت چيره مساز و اجازه جهاد با دشمنت و دشمن او را به وی بده و مرا از ياران او قرار دِه؛ که تو بر هر کارى توانايى”.
۴/۱۰
کوتاه کردن خطبهها و طولانی کردن نماز
۳۲۲.صحیح مسلمـ به نقل از ابو وائل ـ: عمّار برایمان خطبه خواند؛ خطبهای کوتاه و رسا. هنگامی که پایین آمد، گفتیم: ای ابو يقظان! رسا و کوتاه سخن گفتی. ای کاش طولانیتر سخن میراندی! گفت: از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: "طولانی کردن نماز و مختصر کردن خطبه، نشانهای از ژرفانديشى شخص است. پس نماز را طول دهید و خطبه را کوتاه سازید؛ که برخى از گفتارها سِحرند”.
۳۲۳.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو راشد ـ: عمّار بن ياسر برایمان خطبه خواند و گذرا سخن گفت. مردی از قریش به وی گفت: گفتاری شفابخش بر زبان راندی. ای کاش طولانیتر سخن گفته بودی! گفت: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از طولانی کردن خطبه، نهی فرموده است.
