277
فرهنگ‌نامه جمعه

۴/۷

دو رکعت نماز

۳۰۷.الکافیـ به نقل از سَماعة ـ: از امام صادق علیه السلام در باره نماز روز جمعه پرسیدم، فرمود: "اگر با امام باشد، دو‌رکعتی است و آن که خود به تنهایی نماز می‏خواند، به عنوان نماز ظهر، چهار‌رکعتی است”.
یعنی اگر امامی باشد که خطبه بخواند، (دو رکعتی) و‌لیکن اگر امامی نباشد که خطبه بخواند، چهار‌رکعتی است اگر چه نماز را به جماعت بخوانند.

۳۰۸.امام رضا علیه السلامـ در بیان آن دسته از حکمت احکام که فضل بن شاذان، آنها را نقل کرده ـ: اگر گفته شود: چرا نماز [روز] جمعه با امام، دو‌رکعتی است و بدون امام، چهار‌رکعتی؟ پاسخ داده می‏شود: به چند دلیل؛ از جمله: مردم از راه دور، ره‌سپار نماز جمعه می‏شوند. از این رو، خداوند دوست دارد به خاطر خستگیِ رسیدن بدان، تکلیف آنان را کاهش دهد. دیگر این که امام، آنها را در حالی که در انتظار نمازند، برای خطبه نگه می‏دارد و هر که در انتظار نماز باشد، در حال نماز است، آن هم در حکم نماز تمام. دیگر این که نماز با امام، به خاطر دانش و آگاهی و عدالت و فضیلت وی، تمام‏تر و کامل‏تر است و دیگر این که روز جمعه، عید است و نماز عید، دو‌رکعتی است.

۴/۸

قرائت دو رکعت و بلند خواندن آنها

۳۰۹.صحیح مسلمـ به نقل از ابن عبّاس ـ: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در نماز جمعه، سوره جمعه و منافقون را قرائت می‏کرد.


فرهنگ‌نامه جمعه
276

۴/۷

الرَّکعَتانِ

۳۰۷.الکافي عَن سَمَاعَةَ: سَأَلتُ أَبا عَبدِ اللّهِ علیه السلام عَنِ الصَّلَاةِ يَومَ الجُمُعَةِ؟ فَقَالَ: أَمّا مَعَ الإمَامِ، فَرَكعَتَانِ، وَ أَمَّا مَن يُصَلّي وَحدَهُ، فَهِيَ أَربَعُ رَكَعاتٍ بِمَنزِلَةِ الظُّهرِ.
يَعنِي إِذَا كَانَ إِمَامٌ يَخطُبُ، فَأَمَّا إِذَا لَم يَكُن إِمَامٌ يَخطُبُ، فَهِيَ أَربَعُ رَكَعَاتٍ وَ إِن صَلَّوا جَمَاعَةً۱.

۳۰۸.الإمام الرضا علیه السلام: ـ في فیما جَمَعَهُ فَضلُ بن شاذان ـ مِن کَلامِهِ علیه السلام في عِلَلِ الشَّرائِعِ: فَإِن قالَ [قائِلٌ] فَلِمَ صارَت صَلاةُ الجُمُعَةِ إذا كانَت مَعَ الإِمامِ رَكعَتَينِ، و إذا كانَت بِغَيرِ إمامٍ رَكعَتَينِ و رَكعَتَينِ؟
قيلَ: لِعِلَلٍ شَتّىٰ، مِنها: أنَّ النّاسَ يَتَخَطَّونَ إلَى الجُمُعَةِ مِن بُعدٍ فَأَحَبَّ اللّهُ‏ عز و جل أن يُخَفِّفَ عَنهُم؛ لِمَوضِعِ التَّعَبِ الَّذي صاروا إلَيهِ. و مِنها أنَّ الإِمامَ يَحبِسُهُم لِلخُطبَةِ و هُم مُنتَظِرونَ لِلصَّلاةَ و مَنِ انتَظَرَ الصَّلاةَ فَهُوَ في صَلاةٍ في حُكمِ التَّمامِ. و مِنها: أنَّ الصَّلاةَ مَعَ الإِمامِ أتَمُّ و أكمَلُ لِعِلمِهِ و فِقهِهِ و عَدلِهِ و فَضلِهِ. و مِنها: أنَّ الجُمُعَةَ عيدٌ، و صَلاةُ العيدِ رَكعَتانِ۲.

۴/۸

القِراءَةُ فِي الرَّکعَتَینِ وَالجَهرُ بِها

۳۰۹.صَحیحُ مُسلم عن ابنِ عَبّاسٍ: إنَّ النَّبيَّ صلی الله علیه و آله كانَ يَقرَأُ في صَلاةِ الجُمُعَةِ سورَةَ الجُمُعَةِ وَالمنافِقینَ۳.

1.. الكافي: ج۳ ص۴۲۱ ح۴، تهذیب الأحکام: ج۳ ص۱۹ ح۷۰، وسائل الشیعة: ج۵ ص۱۳ ح۹۴۳۸.

2.. عيون أخبار الرضا علیه السلام: ج۲ ص۱۱۱ ح۱، علل الشرائع: ص۲۶۴ ح۹، بحار الأنوار: ج۸۹ ص۲۰۱ ح۵۲.

3.. صحيح مسلم: ج۲ ص۵۹۹ ح۶۴، سنن النسائي: ج۳ ص۱۱۱، مسند ابن حنبل: ج۱ ص۴۸۷ ح۱۹۹۳، مجمع الزوائد: ج۲ ص۴۱۹ ح۳۱۶۶؛ عوالي اللآلي: ج۱ ص۲۰۵ ح۳۵، الطرائف: ص۵۴۵، بحار الأنوار: ج۹۲ ص۳۱۱ ح۲.

  • نام منبع :
    فرهنگ‌نامه جمعه
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری؛ مرتضي خوش نصيب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 22829
صفحه از 407
پرینت  ارسال به