و از کار افتادگان اختصاص می‌یابد.

جا دارد دبيرخانه ائمّه جمعه و نیز ستادهاى نماز جمعه پیش از و بیش از دیگر نهادها، در عمومی‌تر کردن فرهنگ شرکت در نماز جمعه و نیز آسيب‏شناسى آن خود را مسئول بدانند.

ج. نماز جمعه مایه پایداری و بالندگی نظام اسلامى

نماز جمعه که بنيانگذار جمهورى اسلامى ایران، امام خمينى; با جملاتی چون "نماز جمعه، در رأس همه امور است”،^۱ "نماز جمعه، از بزرگ‌ترين عنايات حق تعالى به جمهورى اسلامى ايران است”^۲ از آن یاد کرده عبادتی در هم تنيده با سیاست است که می‌تواند به مدد حضور گسترده مردم، پشتوانه‌ای استوار برای نظام برگرفته از آموزه‌های دینی به شمار آید. امام راحل در سخنی دیگر این مهم را نیز چنین یادآور شده است:

"نماز جمعه ـ که نمايشى از قدرت سياسى و اجتماعى اسلام است ـ بايد هر چه شکوهمندتر و پُر‌محتواتر اقامه شود. ملّت ما گمان نکنند که نماز جمعه، يک نماز عادى است. امروز نماز جمعه با شکوهمندى‌ای که دارد، براى نهضت کوتاه‌عمر ما پشتوانه‌ای محکم و در پيشبرد انقلاب اسلامى ما عاملی مؤثّر و بزرگ است. ملّت عظيم و عزيز، با شرکت خود بايد اين سنگر اسلامى را هر چه عظيم‌تر و بلند‌پايه‏تر، نگاه دارند تا به برکت آن، توطئه‏هاى خائنان و دسيسه‏هاى مفسدان، خنثا شود.”^۳

۵. جا دارد ترتیبی داده شود تا برخی زندانیان نیز در نماز جمعه شرکت داده شوند.^۱

۶. سزاوار نيست که موجر، مانع شرکتِ اجير خود در نماز جمعه شود.^۲

۷. شايسته است که نمازگزار براى شرکت در اين نماز بهترين لباس خود را بر تن کند و به گونه‏اى که حاکى از اشتياق او به حضور در نماز جمعه است، حضور يابد.^۳

۸.تأکید بر آن است که خطبه‏هاى نماز جمعه، مورد توجّه و استماع قرار گيرد.

۱۰. رها کردن هر کارى که مانع حضور در نماز جمعه شود، مورد تأکید است.

۱۱. شرکت نکردن سه هفته پى در پى بدون عذر و از روى بى‌اعتنايى، نشانه نفاق شمرده ‌شده و موجب خشم الهى و نابينا شدن ديده بصيرت است. ^۴

ب. حضور انبوه مردم و خصوصا جوانان در نماز جمعه

دقت در آن چه به عنوان نشانه‌های اهمیت نماز جمعه گذشت حاکی از آن است که این نماز، جایگاه پرظرفیتی است که همسو کردن انرژی اقشار مختلف جامعه مسلمان در مسیر پویایی و سازندگی، از مهم‌ترین رسالت‌های آن است.

طبعاً دستیابی به این مهم در گروی حضور آحاد مردم مسلمان و خصوصا نيروهاى بانشاط، تأثير‌گذار و نسل جوان در آن است. حضوری گسترده که نيازمند مشارکت فراگیر همه نهادهاى فرهنگی در برنامه‏ريزى مناسب و پوشش رسانه‌ای آن است، وگرنه، اين همايشِ سرنوشت‌ساز، به تدريج، از رونق ‏افتاده و به سال‌خوردگان