حدیث
۲۴۹.امام زین العابدین علیه السلام: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در روز جمعه، ایستاده بود و خطبه میخواند. بازاری به نام بطحا بود که قبیله بنی سلیم، برده و اسب و گوسفند بدان جا میبردند. انصار چنین بودند که هر گاه ازدواج میکردند، طبل و شیپور مینواختند. چون آن را شنیدند، به سویش روانه شدند و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را رها کردند. خداوند نیز آنان را به خاطر آن، سرزنش کرد و این آیات را نازل فرمود: (هنگامى که آنها تجارت يا سرگرمىای را ببينند، پراکنده می‌شوند و به سوى آن مىروند و تو را در حالی که ايستادهای، رها مىکنند. بگو: آنچه نزد خداست، بهتر از سرگرمی و تجارت است، و خداوند، بهترين روزى‌دهندگان است).
۲۵۰.صحیح البخاریـ به نقل از جابر ـ: با پیامبر صلی الله علیه و آله نماز جمعه میخواندیم که کاروانیان آمدند و مردم، جز دوازده نفر، پراکنده شدند و این آیه نازل شد: (هنگامى که آنها تجارت يا سرگرمىای را ببينند، پراکنده مىشوند و به سوى آن مىروند و تو را در حالی که ايستادهای، رها مىکنند).
۲۵۱.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: آن گاه که مؤذّن، اذان روز جمعه را سر می‌دهد، کار کردنْ نارو‌است.
۲۵۲.کتاب من لایحضره الفقيه: روایت شده که هر گاه مؤذّن در روز جمعه در مدینه، اذان میگفت، ندا دهندهای بانگ میداد: به دلیل این فرموده خدای متعال که: (ای ایمان‌آوردگان! هر گاه برای نماز روز جمعه، بانگ [اذان] برآورده شود، به سوی یاد او بشتابید و داد و ستد، را رها کنید) داد و ستد حرام شده است.
