>پژوهشگاه قرآن و حدیث>آثار پژوهشگاه>کتاب ها

169

فرهنگ‌نامه جمعه

ر.ک: ص ۱۲۷ (آداب روز جمعه / برنامهٔ عبادی / زیارت امام مهدی علیه السلام) و دانش‌نامهٔ امام مهدی علیه السلام: ج ۶ ص ۱۹۵ (دعا برای امام مهدی علیه السلام در روز جمعه).

۴/۴

دعای "این، روزی مبارک و خجسته است”

۲۰۲.امام زين العابدين علیه السلامـ در دعای خود در روز عيد قربان و روز جمعه ـ: بارخدایا! اين روز، روزى بابرکت و خجسته است و مسلمانان در اين روز، در اطراف زمين تو گرد هم آمده‏اند. خواهنده، جوينده، اميدوار و بيمناکشان، همه حاضرند و تو، به نيازهايشان مى‏نگرى. به [حقّ] بخشش و بزرگواری‌ات و ناچیز بودن خواسته‏هایم در پیشگاه تو از تو می‏خواهم بر محمّد و خاندانش درود فرستی و ـ ای خدا و ای پروردگار ما ـ از آن رو که پادشاهی، تو راست و ستایش از آن تو و معبودی جز تو نیست، و بردبار، بزرگوار، مهربان و صاحب نعمت، شکوهمند و با‌کرامت و پديدآورنده آسمان‏ها و زمين هستى، از تو مى‏خواهم که هرگاه ميان بندگان مؤمن خود، نیکی و یا عافيت، یا برکت و یا هدايت، و یا عمل به طاعتت را تقسيم مى‏کنى، يا هر خيرى که بر آنان منّت مى‏نهى [و] با آن نعمتْ بخشى، آنان را به سوى خودت ره‌نمون مى‏شوى، يا درجه آنان را نزد خویش بالا مى‏بَرى و يا به آنان خيرى از خيرهاى دنيا و آخرت را مى‏بخشى، بهره و سهم مرا نيز از آن، سرشار سازى! بارخدایا! از آن رو که پادشاهی و سپاس برای توست و معبودی جز تو نیست، از تو می‏خواهم که بر محمّد، بنده و فرستاده و دوست و برگزیده و انتخاب شده از میان آفریدگانت و بر خاندان محمّد، آن نيکان پاک و برگزيده، درود فرستى؛ درودى که جز تو کسى را ياراى شمردنش نباشد. و نیز ما را در زمره درستکاران از بندگان مؤمنت که در اين روز تو را مى‏خوانند، در آورى. اى پروردگار جهانيان! و ما و ايشان را بيامرزى؛ که تو بر هر کار توانايى. بارخدايا! نیازم را با تو در ميان گذاشتم و بار فقر و ناداری و بیچارگی خويش را امروز به درگاه تو فرود آوردم، در حالى که امروز من به آمرزش تو بیشتر دل‏بسته‏ام تا به کار خود؛ زيرا گستره آمرزش و رحمت تو پهناورتر از گناهان من است. پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و برآوردن همه نيازهایم را با توجّه به قدرتت بر آنها‏ و آسانی‏شان بر تو و حاجتمندی‌ام به تو و بی‏نیازی‌ات از من، عهده‏دار باش؛ چه این که من به خیری دست نیافته‏ام جز از جانب تو و هرگز کسی جز تو بدی‌ای را از من دور نساخته است و در کار آخرت و دنیایم، جز به تو امیدی ندارم.
خدايا! هر کس براى وارد شدن بر مخلوقى، به اميد میهمان‏نوازى و بخشش‏ها و درخواست عطايا و جايزه‏اش آماده و مهیّا شود و امکاناتى فراهم آورد. مولای من! امروز آماده و مهيّا شدن و فراهم آوردن امکانات من، تنها به توست؛ به اميد عفو و ميهمان‏نوازى و درخواست عطايا از تو و جايزه‏ات. خدايا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و امروز نا‌امیدم مساز. ای آن که فراوان‏خواهیِ هیچ درخواست‏کننده‏ای از او، فراوان به چشم نیاید و کسى که [به خواسته‏اش‏] رسيده، از او نکاهد! بی‏تردید، نه به اتّکای کار شایسته‏ای که از پیش فرستاده باشم و نه شفاعت مخلوقی که بدان امید بسته باشم ـ جز شفاعت محمّد و خاندانش که سلام تو بر او و آنان باد ـ به پیشگاهت آمده‏ام؛ بلکه در حالى آمده‏ام که به گنهکاری و بدى به خويشتن معترفم. به پیشگاهت آمده‏ام در حالى که به بزرگیِ عفو تو امید بسته‏ام؛ همان عفوی که با آن از خطاکاران درمی‏گذری و درنگ طولانی‏مدّتشان در گناهان بزرگ، تو را از بازگشت به سویشان با مهربانی و آمرزش باز نمی‏دارد.
اى آن که رحمتش گسترده و عفوش بزرگ است! ای بزرگ، ای بزرگ! ای بزرگوار، ای بزرگوار! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و رحمت خود را نصيب من کن و به فضل خود بر من مهربان باش و آمرزش خويش را بر من بگستران. بار خدايا! اين جايگاه، از آنِ خلفاى تو و برگزيدگان توست. ولى‏ جايگاه رفيع امينان تو را ـ که آنان را بدان اختصاص داده‏اى ـ ديگران ربوده‏اند. و اين تقدير توست و فرمان تو مغلوب نمی‌گردد و از تدبير محتومت، به هر گونه که بخواهى و هر جا که بخواهى، کس را ياراى تجاوز نيست. و چون تو به هر کارى که کنى داناترى، در آفرينش و اراده خود متّهم نيستى. پس برگزيدگان و خلفاى تو مغلوب و مقهور شدند و حقّشان از کف رفت. اکنون مى‏نگرند که احکامت دگرگون شده و کتابت به يک‌سو افتاده و واجباتت نه به روش تو، به جاى آورده مى‏شود و آیین‏های پيامبرت متروک مانده است. بار‌خدايا! دشمنان پیشین و پسینشان را مورد لعن خود قرار ده و نیز هر کس را که از کارهای آنان خشنودند و همچنین پيروانشان را. بار خدايا! بر محمّد و خاندانش درود بفرست؛ که تويى خداوند ستوده با‌عظمت، آن سان که به برگزیدگانت ابراهيم و خاندان ابراهيم درود فرستادى و برکات و سلام‏های خود را ارزانى‏شان داشتی، و در گشايش و آسايش و يارى کردن و تسلّط بخشيدن و تأييدشان تعجيل فرما. بار خدايا! مرا از کسانى قرار ده که تو را به يکتايى مى‏پرستند و به تو ايمان د‏ارند و پيامبرت را و امامان را تصديق می‏کنند؛ همان‌ها که اطاعتشان را واجب کرده‏ای و آن [ايمان]، به واسطه آنان و به دستشان اجرا مى‏شود. آمين رب العالمين.
خداوندا! خشمت را جز بردباری‏ات فرو نمى‏نشانَد و کیفرت را جز عفو تو باز نمى‏گردانَد و در برابر مجازات تو، جز رحمتت پناهگاهى نيست. و جز زاری به درگاه تو و برابر تو، چيزی مرا از دست تو نمى‏رهانَد. پس اى خداى من! بر محمّد و خاندان محمّد درود بفرست و با آن توانی که بندگان مرده را بدان حيات مى‏بخشى و سرزمین‏های مرده را زنده مى‏کنى، از جانب خود در کار من گشايشى پديد آر. و اى خداى من! مرا به اندوه هلاک مکن تا دعايم را اجابت کنى و آگاهم سازى که دعايم را اجابت کرده‏اى، و تا زنده‏ام، طعم عافيت را به من بچشان و مرا دشمن‏شاد مگردان و بر گردن من سوارش مکن و بر من مسلّطش منماى. معبود من! اگر تو ام برفرازى، چه کسى را ياراست که پَستم کند؟! و اگر به پستم آورى، چه کسى را توان بر افراختن من است؟! اگر گرامی‌ام دارى، چه کسى خوارم تواند ساخت؟! و اگر خوارم دارى، چه کسى گرامی‌ام تواند داشت؟! اگر کیفرم دهى، چه کسى بر من رحمت آوَرَد؟! و اگر هلاکم کنى، چه کسى به دفاع از بنده‏ات در برابر تو ياراى ايستادنش باشد، يا در باره‏اش از تو جویا شود؟!
دانسته‏ام که در فرمانت، ستم روا نمی‌دارى و در انتقام، شتاب نمی‌کنى؛ زيرا تنها کسى در کارى شتاب می‌کند که مى‏ترسد از کف او برود و کسى ستم می‌کند که ضعيف و ناتوان باشد، حال آن که تو ـ اى خداى من ـ، بسی برتر از این‏‏هايى. خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود بفرست و مرا هدف تير بلا مگردان و آماج کیفر خود مساز. مهلتم ده و از اندوهم برهان و از لغزش‌ها و خطاهايم در گذر و به گرفتاری‏های پی‌در‌پی دچارم مکن؛ که تو خود ناتوانى و بيچارگى و زارىِ مرا به درگاه خود، مى‏بينى. خدايا! امروز از خشم تو به خودت پناه مى‏برم؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و پناهم ده. و امروز از کیفرت به پناه تو مى‏آيم؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و مرا در پناه خود گیر. از تو می‏خواهم که مرا از عذاب خود در امان دارى؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و مرا امان ده. از تو می‏خواهم که ره‌نماى من باشى؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و مرا راه بنماى. از تو ياری می‏طلبم؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و مرا يارى کن. از تو می‏خواهم که بر من رحم آرى؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و بر من رحم آر. از تو می‏خواهم که کفايتم کنى؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و مرا کفايت کن. از تو می‏خواهم که روزی‏ام دهى؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و مرا روزى ده. از تو می‏خواهم که مرا مدد فرمايى؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و مرا مدد فرماى. از تو می‏خواهم که از گناهان گذشته‏ام در گذری؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و از من در گذر. از تو می‏خواهم که مرا از گناه مصون دارى؛ پس بر محمّد و خاندانش درود بفرست و مرا از گناه مصون دار، که اگر خواست تو باشد، هرگز به کارى که تو نپسندى باز نگردم.
پروردگارا، پروردگارا! اى خداى مهربان! اى خداى بخشنده! اى شکوهمند و بزرگوار! بر محمّد و خاندان او درود بفرست و همه آنچه را از تو خواسته‏ام و از تو طلبيده‏ام و براى آن روى به تو آورده‏ام، اجابت کن. آن را براى من بخواه و مقدّر کن و حکم کن و روا دار. و خير مرا در آنچه از خواسته‏هايم بر مى‏آورى، قرار ده، و مرا در آن برکت ده، و به آن بر من تفضّل نماى، و در آنچه مرا عطا مى‏کنى، نيک‌بختم‏ گردان، و براى من در فضل و احسان خود بيفزاى؛ که تو گشاینده و بزرگواری، و آن را به خير و نعمت آخرت، پيوند ده، ای مهربان‏ترین مهربانان!

فرهنگ‌نامه جمعه

168

راجع: ص ۱۲۶ (آداب یوم الجمعة/ الأدب العبادي/ زیارة الإمام المهديّ علیه السلام) و دانشنامهٔ امام مهدي علیه السلام: ج ۶ ص ۱۹۴ (الدعاء للإمام المهديّ علیه السلام في الجمعة).

۴/۴

دُعاءُ "هٰذا یَومٌ مُبارَكٌ مَیمونٌ”

۲۰۲.الإمام زين العابدين علیه السلامـ من دُعائِهِ يَومَ الأَضحى ويَومَ الجُمُعَةِ ـ: "اللهُمَّ هٰذا يَومٌ مُبارَكٌ مَيمونٌ، وَالمُسلِمونَ فيهِ مُجتَمِعونَ في أقطارِ أرضِكَ، يَشهَدُ السّائِلُ مِنهُم وَالطّالِبُ وَالرّاغِبُ وَالرّاهِبُ، وأَنتَ النّاظِرُ في حَوائِجِهِم، فَأَسأَلُكَ بِجودِكَ وكَرَمِكَ وهَوانِ ما سَأَلتُكَ عَلَيكَ أن تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ.
وأَسأَلُكَ اللهُمَّ رَبَّنا بِأَنَّ لَكَ المُلكَ ولَكَ الحَمدَ، لا إلهَ إلّا أنتَ الحَليمُ الكَريمُ الحَنّانُ المَنّانُ ذُو الجَلالِ وَالإِكرامِ، بَديعُ السَّماواتِ وَالأَرضِ، مَهما قَسَمتَ بَينَ عِبادِكَ المُؤمِنينَ مِن خَيرٍ أو عافِيَةٍ، أو بَرَكَةٍ أو هُدىً، أو عَمَلٍ بِطاعَتِكَ، أو خَيرٍ تَمُنُّ بِهِ عَلَيهِم تَهديهِم بِهِ إلَيكَ، أو تَرفَعُ لَهُم عِندَكَ دَرَجَةً، أو تُعطيهِم بِهِ خَيراً مِن خَيرِ الدُّنيا وَالآخِرَةِ؛ أن تُوَفِّرَ حَظّي ونَصيبي مِنهُ.
وأَسأَ لُكَ اللهُمَّ بِأَنَّ لَكَ المُلكَ وَالحَمدَ، لا إلهَ إلّا أنتَ، أن تُصَلِّيَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ عَبدِكَ ورَسولِكَ وحَبيبِكَ وصَفوَتِكَ، وخِيَرَتِكَ مِن خَلقِكَ، وعَلىٰ آلِ مُحَمَّدٍ الأَبرارِ الطّاهِرينَ الأَخيارِ، صَلاةً لا يَقوى عَلىٰ إحصائِها إلّا أنتَ، وأَن تُشرِكَنا في صالِحِ مَن دَعاكَ في هذَا اليَومِ مِن عِبادِكَ المُؤمِنينَ، يا رَبَّ العالَمينَ، وأَن تَغفِرَ لَنا ولَهُم، إنَّكَ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ.
اللهُمَّ إلَيكَ تَعَمَّدتُ بِحاجَتي، وبِكَ أنزَلتُ اليَومَ فَقري وفاقَتي ومَسكَنَتي، وإنّي بِمَغفِرَتِكَ ورَحمَتِكَ أوثَقُ مِنّي بِعَمَلي، ولَمَغفِرَتُكَ ورَحمَتُكَ أوسَعُ مِن ذُنوبي، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وتَوَلَّ قَضاءَ كُلِّ حاجَةٍ هِيَ لي بِقُدرَتِكَ عَلَيها، وتَيسيرِ ذلِكَ عَلَيكَ، وبِفَقري إلَيكَ وغِناك عَنّي؛ فَإِنّي لَم اُصِب خَيراً قَطَّ إلّا مِنكَ، ولَم يَصرِف عَنّي سوءاً قَطُّ أحَدٌ غَيرُكَ، ولا أرجو لِأَمرِ آخِرَتي ودُنياي سِواكَ.
اللهُمَّ مَن تَهَيَّأَ وتَعَبَّأَ وأَعَدَّ وَاستَعَدَّ لِوَفادَةٍ إلى مَخلوقٍ رَجاءَ رِفدِهِ ونَوافِلِهِ، وطَلَبَ نَيلِهِ وجائِزَتِهِ، فَإِلَيكَ يا مَولايَ كانَتِ اليَومَ تَهيِئَتي وتَعبِئَتي وإعدادي وَاستِعدادي؛ رَجاءَ عَفوِكَ ورِفدِكَ وطَلَبَ نَيلِكَ وجائِزَتِكَ.
اللهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، ولا تُخَيِّبِ اليَومَ ذٰلِكَ مِن رَجائي، يا مَن لا يُحفيهِ سائِلٌ^۱، ولا يَنقُصُهُ نائِلٌ، فَإِنّي لَم آتِكَ ثِقَةً مِنّي بِعَمَلٍ صالِحٍ قَدَّمتُهُ، ولا شَفاعَةِ مَخلوقٍ رَجَوتُهُ، إلّا شَفاعَةَ مُحَمَّدٍ وأَهلِ بَيتِهِ عَلَيهِ وعَلَيهِم سَلامُكَ.
أتَيتُكَ مُقِرّا بِالجُرمِ وَالإِساءَةِ إلى نَفسي، أتَيتُكَ أرجو عَظيمَ عَفوِكَ الَّذي عَفَوتَ بِهِ عَنِ الخاطِئينَ، ثُمَّ لَم يَمنَعكَ طولُ عُكوفِهِم عَلىٰ عَظيمِ الجُرمِ أن عُدتَ عَلَيهِم بِالرَّحمَةِ وَالمَغفِرَةِ. فَيا مَن رَحمَتُهُ واسِعَةٌ، وعَفوُهُ عَظيمٌ، يا عَظيمُ يا عَظيمُ، يا كَريمُ يا كَريمُ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وعُد عَلَيَّ بِرَحمَتِكَ، وتَعَطَّف عَلَيَّ بِفَضلِكَ، وتَوَسَّع عَلَيَّ بِمَغفِرَتِكَ.
اللهُمَّ إنَّ هذَا المَقامَ لِخُلَفائِكَ وأَصفِيائِكَ ومَواضِعَ اُمَنائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفيعَةِ الَّتِي اختَصَصتَهُم بِها، قَدِ ابتَزّوها وأَنتَ المُقَدِّرُ لِذٰلِكَ، لا يُغالَبُ أمرُكَ، ولا يُجاوَزُ المَحتومُ مِن تَدبيرِكَ، كَيفَ شِئتَ وأَنّى شِئتَ، ولِما أنتَ أعلَمُ بِهِ، غَيرُ مُتَّهَمٍ عَلى خَلقِكَ ولا لاِءِرادَتِكَ، حَتّى عادَ صَفوَتُكَ وخُلَفاؤُكَ مَغلوبينَ مَقهورينَ مُبتَزّينَ، يَرَونَ حُكمَكَ مُبَدَّلاً، وكِتابَكَ مَنبوذاً، وفَرائِضَكَ مُحَرَّفَةً عَن جِهاتِ أشراعِكَ، وسُنَنَ نَبِيِّكَ مَتروكَةً. اللهُمَّ العَن أعداءَهُم مِنَ الأَوَّلينَ وَالآخِرينَ ومَن رَضِيَ بِفِعالِهِم وأَشياعَهُم وأَتباعَهُم. اللهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، كَصَلَواتِكَ وبَرَكاتِكَ وتَحِيّاتِكَ عَلى أصفِيائِكَ إبراهيمَ وآلِ إبراهيمَ، وعَجِّلِ الفَرَجَ وَالرَّوحَ وَالنُّصرَةَ وَالتَّمكينَ وَالتَّأييدَ لَهُم.
اللهُمَّ وَاجعَلني مِن أهلِ التَّوحيدِ وَالإِيمانِ بِكَ، وَالتَّصديقِ بِرَسولِكَ، وَالأَئِمَّةِ الَّذينَ حَتَمتَ طاعَتَهُم مِمَّن يَجري ذلِكَ بِهِ وعَلى يَدَيهِ، آمينَ رَبَّ العالَمينَ.
اللهُمَّ لَيسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إلّا حِلمُكَ، ولا يَرُدُّ سَخَطَكَ إلّا عَفوُكَ، ولا يُجيرُ مِن عِقابِكَ إلّا رَحمَتُكَ، ولا يُنجيني مِنكَ إلّا التَّضَرُّعُ إلَيكَ وبَينَ يَدَيكَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وهَب لَنا يا إلهي مِن لَدُنكَ فَرَجاً بِالقُدرَةِ الَّتي بِها تُحيي أمواتَ العِبادِ، وبِها تَنشُرُ مَيتَ البِلادِ، ولا تُهلِكني يا إلهي غَمّاً حَتّى تَستَجيبَ لي وتُعَرِّفَنِي الإِجابَةَ في دُعائي، وأَذِقني طَعمَ العافِيَةِ إلى مُنتَهى أجَلي، ولا تُشمِت بي عَدُوّي ولا تُمَكِّنهُ مِن عُنُقي، ولا تُسَلِّطهُ عَلَيَّ.
إلهي! إن رَفَعتَني فَمَن ذَا الَّذي يَضَعُني، وإن وَضَعتَني فَمَن ذَا الَّذي يَرفَعُني، وإن أكرَمتَني فَمَن ذَا الَّذي يُهينُني، وإن أهَنتَني فَمَن ذَا الَّذي يُكرِمُني، وإن عَذَّبتَني فَمَن ذَا الَّذي يَرحَمُني، وإن أهلَكتَني فَمَن ذَا الَّذي يَعرِضُ لَكَ في عَبدِكَ أو يَسأَلُكَ عَن أمرِهِ، وقَد عَلِمتُ أنَّهُ لَيسَ في حُكمِكَ ظُلمٌ، ولا في نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ، وإنَّما يَعجَلُ مَن يَخافُ الفَوتَ، وإنَّما يَحتاجُ إلَى الظُّلمِ الضَّعيفُ، وقَد تَعالَيتَ يا إلهي عَن ذلِكَ عُلُوّاً كَبيراً.
اللهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، ولا تَجعَلني لِلبَلاءِ غَرَضاً، ولا لِنَقِمَتِكَ نَصباً، ومَهِّلني ونَفِّسني، وأَقِلني عَثرَتي، ولا تَبتَلِيَنّي بِبَلاءٍ عَلى أثَرِ بَلاءٍ، فَقَد تَرى ضَعفي وقِلَّةَ حيلَتي وتَضَرُّعي إلَيكَ.
أعوذُ بِكَ اللهُمَّ اليَومَ مِن غَضَبِكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وأَعِذني، وأَستَجيرُ بِكَ اليَومَ مِن سَخَطِكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وأَجِرني، وأسأَلُكَ أمناً مِن عَذابِكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وآمِنّي، وأَستَهديكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَاهدِني، وأَستَنصِرُكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَانصُرني، وأَستَرحِمُكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَارحَمني، وأَستَكفيكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَاكفِني، وأَستَرزِقُكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَارزُقني، وأَستَعينُكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وأَعِنّي، وأَستَغفِرُكَ لِما سَلَفَ مِن ذُنوبي؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَاغفِر لي، وأَستَعصِمُكَ؛ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَاعصِمني، فَإِنّي لَن أعودَ لِشَيءٍ كَرِهتَهُ مِنّي إن شِئتَ ذلِكَ.
يا رَبِّ يا رَبِّ، يا حَنّانُ يا مَنّانُ، يا ذَا الجَلالِ وَالإِكرامِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ، وَاستَجِب لي جَميعَ ما سَأَلتُكَ وطَلَبتُ إلَيكَ ورَغِبتُ فيهِ إلَيكَ، وأَرِدهُ وقَدِّرهُ وَاقضِهِ وأَمضِهِ، وخِر لي فيما تَقضي مِنهُ، وبارِك لي في ذلِكَ، وتَفَضَّل عَلَيَّ بِهِ، وأَسعِدني بِما تُعطيني مِنهُ، وزِدني مِن فَضلِكَ وسَعَةِ ما عِندَكَ، فَإِنَّكَ واسِعٌ كَريمٌ، وصِل ذلِكَ بِخَيرِ الآخِرَةِ ونَعيمِها، يا أرحَمَ الرّاحِمينَ”.^۲

1.. قال المجلسي قدس سره الإحفاء: المبالغة في الأخذ؛ أي كلّما أخذ السائلون وطلبوا لا يكون إحفاءً، مبالغة في جنب سعة خزائنه. وقال الكفعمي: الحفو: المنع؛ أي لا يمنعه سؤال السائلين وكثرته عن العطاء. وما ذكرنا أظهر، وهو المراد بقوله: «ولا ينقصه نائل» أي لا ينقص خزائنه كثرة العطاء (بحار الأنوار: ج۸۹ ص۲۹۵).

2.. الصحيفة السجادية: ص۲۰۳ الدعاء ۴۸، مصباح المتهجّد: ص۳۷۱ ح۵۰۱، المزار الكبير: ص۴۶۷، جمال الاُسبوع: ص۲۶۴، الإقبال: ج۱ ص۲۴۹ وفیه من «اللهمّ إلیك تعمّدت» إلی «یا عظیم یا عظیم» و من «اللهمّ لیس یردّ غضبك» الی آخره وكلّها نحوه، بحار الأنوار: ج۸۹ ص۲۱۸ ح۶۵.

نام منبع :

فرهنگ‌نامه جمعه

سایر پدیدآورندگان :

محمّد محمّدی ری شهری؛ مرتضي خوش نصيب

تعداد جلد :

1

ناشر :

انتشارات دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

1395

نوبت چاپ :

اول

فرهنگ ‏نامه جمعه، از جمله فرهنگ نامه هایی است که با هدف تصحیح و تقویت فرهنگ ارزش ‏های رفتاری، در دست تدوین‏‌اند.
در این فرهنگ‏نامه، برجسته ‏ترین نکات و دستور العمل ‏هایی که جهت فرهنگ‏ سازی و بهره ‏برداری از برکات شب و روز جمعه، ضروری است، از منابع میان احادیث شيعی و اهل سنّت، گزینش شده‌ و در اختیار علاقه‏ مندان قرار می‏ گیرد.
این مجموعه حدیثی در چهار فصل تنظیم شده است که شامل:
فصل یکم: فضیلت‏ ها و ویژگی‏ های جمعه
فصل دوم: آداب شب جمعه
فصل سوم: آداب روز جمعه
فصل چهارم: دعاهای جمعه

نتیجه جستجو برای « »

تصویر کتاب (دانلود)