۳/۲ ـ ۴

خود را خوش‌بو کردن

۱۴۲.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: دوستم جبرئیل به من گفت: [دستِ کم] یک روز در میان، خود را خوش‌بو کن؛ امّا در روز جمعه، گریزی از آن نیست، آن را ترک نکن.

۱۴۳.امام صادق علیه السلام: عثمان بن مظعون به پيامبر خدا صلی الله علیه و آله گفت: مى‏خواهم استفاده از عطر ـ و چند چيز ديگر را که نام بُرد ـ کنار بگذارم.
پيامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: "عطر را کنار نگذار؛ زيرا فرشتگان، بوى خوشِ مؤمن را مى‏بويند. بنا بر اين، استفاده از بوى خوش را [دستِ کم] در روزهاى جمعه، ترک نکن”.

۱۴۴.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: سه چیز بر عهده هر مسلمانی است: غسل کردن در روز جمعه، مسواک زدن، و به کار گرفتن بوی خوش اگر دسترسی داشته باشد.

۱۴۵.امام صادق علیه السلام: بر هر فرد بالغی است که در هر جمعه، موى پشت لب و ناخن‏های خود را بچیند و از خوش‌بو کننده‏ای استفاده کند. هر گاه جمعه فرا می‏رسید و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله عطری در اختیار نداشت، یکی از مقنعه‏های زنان خود را [که به خاطر استفاده مداوم از عطر، خوش‌بو بود] می‏گرفت و با آب، ‏تر مى‏کرد و آن را بر صورت خود مى‏گذاشت [و خود را معطّر مى‏ساخت].

فرهنگ‌نامه جمعه

104

راجع: ص ۸۸ (تقلیم الأفظار وأخذ الشارب).

۳/۲ ـ ۴

التَّطَیُّبُ

۱۴۲.رسول الله‏ صلی الله علیه و آله: قالَ لِي حَبِيبِي جَبرَئِيلُ علیه السلام: تَطَيَّب يَوماً وَ يَوماً لَا، وَ يَومَ الجُمُعَةِ لَابُدَّ مِنهُ وَ لا تَترُك لَهُ.^۱

۱۴۳.الإمام الصادق علیه السلام: قَالَ عُثمَانُ بنُ مَظعُونٍ لِرَسُولِ اللّه‏ صلی الله علیه و آله قَد أَرَدتُ أَن أَدَعَ الطِّيبَ وَ أَشيَاءَ ذَكَرَهَا، فَقَالَ رَسُولُ الله صلی الله علیه و آله: لَا تَدَعِ الطِّيبَ؛ فَإِنَّ المَلَائِكَةَ تَستَنشِقُ رِيحَ الطِّيبِ مِنَ المُؤمِنِ، فَلاتَدَعِ الطِّيبَ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ.^۲

۱۴۴.رسول الله‏ صلی الله علیه و آله: ثَلاثٌ حَقٌّ عَلىٰ كُلِّ مُسلِمٍ: الغُسلُ يَومَ الجُمُعَةِ، وَالسِّواكُ، ويَمَسُّ مِن طيبٍ إن وَجَدَ.^۳

۱۴۵.الإمام الصادق علیه السلام: حَقٌّ عَلىٰ كُلِّ مُحتَلِمٍ^۴ في كُلِّ جُمُعَةٍ أخذُ شارِبِهِ وأَظفارِهِ ومَسُّ شَيءٍ مِنَ الطِّيبِ، وكانَ رَسولُ اللّه‏ صلی الله علیه و آله إذا كانَ يَومَ الجُمُعَةِ ولَم يَكُن عِندَهُ طِيبٌ دَعا بِبَعضِ خُمُرِ نِسائِهِ، فَبَلَّها بِالماءِ ثُمَّ وَضَعَها عَلى وَجهِهِ.^۵

1.. الكافي: ج۶ ص۵۱۱ ح۱۲ عن یاسر الخادم عن الإمام الرضا علیه السلام، جامع الأحادیث للقمّي (العروس): ص۱۶۱ نحوه، بحار الأنوار: ج۸۹ ص۳۵۷ ح۳۳.

2.. الكافي: ج۶ ص۵۱۱ ح۱۴، وسائل الشيعة: ج۵ ص۵۵ ح۹۵۹۴.

3.. مسند ابن حنبل: ج۵ ص۵۲۱ ح۱۶۳۹۷، المصنّف لابن أبي شيبة: ج۲ ص۴ ح۱۰، مسند أبي يعلى: ج۶ ص۳۵۱ ح۷۱۳۲، المطالب العالیة: ج۱ ص۱۶۷ ح۶۱۱، المصنّف لعبد الرزّاق: ج۳ ص۲۰۰ ح۵۳۱۸ عن أبي سعيد الخدري من دون إسناد إلی أحد من أهل البیت علیهم السلام والثلاثة الأخیرة نحوه، كنز العمّال: ج۷ ص۷۵۵ ح۲۱۲۵۳ وراجع تهذیب الأحکام: ج۳ ص۱۳۶ ح۲۹۷ والسنن الکبری: ج۳ ص۳۴۳ ح۵۹۵۴.

4.. أي كلّ بالغ، وفي بعض نسخ المصدر: «على كلّ مسلم».

5.. الكافي: ج۶ ص۵۱۱ ح۱۰، الخصال: ص۳۹۲ ح۹۱ ولیس فیه ذیله من «وكانَ رَسولُ الله‏ صلی الله علیه و آله» و كلاهما عن السكن الخزّاز، مکارم الأخلاق: ج۱ ص۱۰۱ ح۱۹۲ ولیس فیه صدره إلی«مِنَ الطِّيبِ» نحوه، بحار الأنوار: ج۵۹ ص۳۳ ح۸ و راجع کتاب من لا يحضره الفقيه: ج‏۱ ص۴۲۵ ح۱۲۵۷.