فصل سوم : سياستهاى امنيّتى امام على
۳ / ۱
كسب اطّلاعات
۵۶.امام على عليه السلام ـ در نامهاش به كارگزارانش ـ : به نام خداوند بخشنده مهربان . از بنده خدا على ، پيشواى مؤمنان ، به هر آنكس از كارگزاران كه نامهام را بخواند . پس از حمد و سپاس الهى ؛ مردانى با ما بيعت داشتند و [ اينك ]گريختهاند . پس گمان مىبريم كه به سوى شهرهاى ناحيه بصره رفتهاند . از مردمان شهرهايت درباره آنان پرسوجو كن و مأموران مخفى (خبرچينها) را از هر سوى سر زمين خود ، بر آنان بگمار . آنگاه ، آنچه را كه بدان رسيدى ، برايم بنويس . والسلام!
۵۷.وقعة صفين : على عليه السلام چنين وانمود كرد كه فردا ، صبحگاهان ، به سوى معاويه خواهد رفت و با او پيكار خواهد نمود . اين خبر به معاويه رسيد و شاميان ، از اين مطلب به وحشت افتادند و از اين سخن ، شكسته شدند . معاوية بن ضحّاك بن سفيان ، پرچمدار قبيله بنى سليم ، با معاويه بود ولى معاويه و شاميان را دشمن مىداشت و به مردمان عراق و على بن ابى طالب عليه السلام ، تمايل داشت و خبرها را براى عبد اللّه بن
طفيل عامرى مىنوشت و او آن را براى على عليه السلام مىفرستاد .
