۵۵.جمال الاُسبوع ـ در دعاى روز پنج شنبه ـ : بار خدايا ! تو را ستايش ، كه معبودى جز تو نيست . تو در كتابت فرمودى : «و خدا ، آبادىاى را نمونه آورد كه امن و آرام بود و روزىاش از هر سو فراوان مىرسيد . پس نعمتهاى خدا را ناسپاسى كردند و خدا هم به سزاى كارى كه كردند ، طعمِ گرسنگى و ترس را به آنها چشانيد» . امّا من به تو ايمان دارم و تصديقت مىكنم . پس ـ اى سَروَرم ـ اين را نمونه من در نعمتت قرار مده ، و چنان مكن كه به وفور نعمتم آسودهخاطر شوم و خود را از مكر تو ايمن بپندارم ؛ كه تو در كتابت فرمودهاى : «جز مردم زيانكار ، كسى خود را از مكرِ خدا ايمن نمىداند» ، و من از نيرو و توان [خويش ]به تو بيزارى مىجويم ، به نيكى كردنهاى تو معترفم و به كَرَم تو پناه مىآورم از اين كه پس از [برخوردارىام از ]امنيّت و نعمت ، طعمِ گرسنگى و ترس را به من بچشانى! و بر محمّد و خاندانش درود فرست .
