حديث
۸۷.امام صادق عليه السلام :چون فرستادگان [الهى] نزد ابراهيم عليه السلام آمدند ، برايشان گوساله اى [بريان] آورد و گفت : « بخوريد » .
آنها گفتند : نمى خوريم تا به ما بگويى كه بهايش چند است .
ابراهيم گفت : « [بهايش اين است كه] چون شروع به خوردن كرديد ، بسم اللّه بگوييد، و چون دست از خوردن كشيديد ، الحمد للّه بگوييد » .
جبرئيل به همراهانش ـ كه چهار تن بودند و جبرئيل ، رييسشان بود ـ رو كرد و گفت: « سزاوار است كه خداوند اين را خليل خود گردانَد » .
۸۸.امام على عليه السلام :هرگاه برادر مؤمنت بر تو وارد شد، از بهترين غذايى كه در خانه ات دارى ، به او بخوران .
۸۹.الكافىـ به نقل از ابو خالد كابلى ـ: بر امام باقر عليه السلام وارد شدم ، ايشان [مرا ]به غذا خوردن دعوت كرد . من با ايشان غذا خوردم ؛ غذايى كه هرگز تميزتر و خوش مزه تر از آن نخورده بودم . وقتى از غذا خوردن فارغ شديم ، امام فرمود : «اى ابوخالد! غذايت ـ يا فرمود : غذاى ما ـ را چه گونه ديدى؟».
گفتم : فدايت گردم! هرگز غذايى تميزتر و خوش مزه تر از آن نديده ام ؛ ولى ياد آيه اى در كتاب خداى عز و جل افتادم [كه فرموده است] : «سپس آن روز حتما از نعمت پرسيده مى شويد» . امام باقر عليه السلام فرمود : «نه ، شما از حقّى كه در آن هستيد [و به آن ايمان داريد ، يعنى ولايت] ، پرسيده مى شويد» .
