۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على ! ... مهمان را گرامى بدار ، اگرچه كافر باشد . ^۱

۶۷.امام على عليه السلام :مهمانت را گرامى بدار ، اگر چه حقير باشد .

۶۸.امام على عليه السلامـ در وصيّتش به فرزندش حسن عليه السلام در هنگام وفات ـ: پسرم ! سفارش مى كنم تو را به خواندن نماز در وقتش... و گرامى داشتن مهمان !

۶۹.امام على عليه السلامـ در ديوان منسوب به ايشان ـ:
مهمان را گرامى بدار تا او را بيابى كه خبر مى دهد
از آن كه بخشنده است و آن كه بخل مى ورزد و دريغ مى دارد .

۷۰.امام على عليه السلامـ در ديوان منسوب به ايشان ـ:
مهمان را تا توانى گرامى دار
تا تو را خويشاوند و ميراث بَر خويش شمارد .

۷۱.امام صادق عليه السلام :سه كس در قيامت از [مقرّبان] ويژه خدا عز و جل هستند : مردى كه برادرش را در راه خداى عز و جل ديدار كند ، او از زائران خداى عز و جل است ، و بر خداست كه زائرش را گرامى بدارد و هر چه را خواسته به وى بدهد ؛ و مردى كه وارد مسجد شود و نماز بخواند و به تعقيب بپردازد و در انتظار نماز بعدى بنشيند ، او مهمان خداى عز و جل است و بر خداست كه مهمانش را گرامى بدارد ؛ و حج گزار و عمره گزار كه بر خداى عز و جل وارد مى شوند ، و بر خداست كه وارد شونده بر خود را گرامى بدارد .

۶۶.عنه صلى الله عليه و آله :يا عَلِيُّ ... أكرِمِ الضَّيفَ ولَو كانَ كافِرا . ^۱

۶۷.الإمام عليّ عليه السلام :أكرِم ضَيفَكَ وإن كانَ حَقيرا . ^۲

۶۸.عنه عليه السلامـ في وَصِيَّتِهِ لِوَلَدِهِ الحَسَنِ عليه السلام عِندَ الوَفاةِ ـ: اُوصيكَ يا بُنَيَّ بِالصَّلاةِ عِندَ وَقتِها ... وإكرامِ الضَّيفِ . ^۳

۶۹.عنه عليه السلامـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ:
وَالضَّيفَ أكرِمهُ تَجِدهُ مُخَبِّراعَمَّن يَجودُ ومَن يَضِنُّ ويَمنَعُ . ^۴

۷۰.عنه عليه السلامـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ:


وَالضَّيفَ أكرِم مَا استَطَعتَ جِوارَهُحَتّى يَعُدَّكَ وارِثا يَتَنَسَّبُ .
^۵

۷۱.الإمام الصادق عليه السلام :ثَلاثَةٌ مِن خالِصَةِ اللّهِ عز و جل يَومَ القِيامَةِ ؛ رَجُلٌ زارَ أخاهُ فِي اللّهِ عز و جل فَهُوَ زَورُ اللّهِ عز و جل ، عَلَى اللّهِ أن يُكرِمَ زَورَهُ ويُعطِيَهُ ما سَأَلَ ، ورَجُلٌ دَخَلَ المَسجِدَ فَصَلّى ثُمَّ عَقَّبَ فيهِ انتِظاراً لِلصَّلاةِ الاُخرى فَهُوَ ضَيفُ اللّهِ عز و جل ، وحَقٌّ عَلَى اللّهِ أن يُكرِمَ ضَيفَهُ ، والحاجُّ وَالمُعتَمِرُ فَهُما وَفدُ اللّهِ عز و جل ، وحَقٌّ عَلَى اللّهِ جَلَّ ذِكرُهُ أن يُكرِمَ وَفدَهُ . ^۶