۱۱.امام على عليه السلام :از برترين مكارم اخلاق، به دوش گرفتن تاوان ها و بدهكارى ها [ى ديگران] است و گرامى داشتن مهمانان.

۱۲.امام على عليه السلام :جوان مردى ، عبارت است از: پراكندن نيكى ، و گرامى داشتن مهمان.

۱۳.امام على عليه السلام :نيكى كردن، فريادرسىِ ستمديده، و مهماندارى ، ابزارهاى مهترى اند .

۱۴.امام على عليه السلام :مهماندارى ، سرمنشأ جوان مردى است .

۱۵.امام على عليه السلام :روزه گرفتن در تابستان، پذيرايى از مهمان، و شمشير زدن در راه خداوند ، مورد علاقه من اند .

۱۶.امام على عليه السلامـ بخشى از گفتار ايشان در بصره ، آن گاه كه به عيادت علاء بن زياد حارثى رفت و چشمش به خانه گسترده او افتاد ـ: اين خانه فراخ در دنيا به چه كار تو مى آيد ، وقتى در آخرتْ به چنين خانه اى محتاج ترى ؟ آرى ، اگر بخواهى مى توانى به وسيله اين خانه ، به آخرت دست يابى ، در آن مهماندارى كنى ، به خويشاوندانت رسيدگى نمايى و حقوق آنها را بپردازى .
در اين صورت ، به وسيله اين خانه ، به آخرتْ دست يافته اى .

۱۱.الإمام عليّ عليه السلام :مِن أفضَلِ المَكارِمِ تَحَمُّلُ المَغارِمِ ^۱ ، وإقراءُ الضُّيوفِ . ^۲

۱۲.عنه عليه السلام :المُروءَةُ بَثُّ المَعروفِ ، وقِرَى الضُّيوفِ . ^۳

۱۳.عنه عليه السلام :فِعلُ المَعروفِ ، وإغاثَةُ المَلهوفِ ، وإقراءُ الضُّيوفِ ، آلَةُ السِّيادَةِ . ^۴

۱۴.عنه عليه السلام :الضِّيافَةُ رَأسُ المُرُوَّةِ . ^۵

۱۵.عنه عليه السلام :حُبِّبَ إلَيَّ الصَّومُ بِالصَّيفِ ، وقِرى الضَّيفِ ، وَالضَّربُ في سَبيلِ اللّهِ بِالسَّيفِ . ^۶

۱۶.عنه عليه السلامـ مِن كَلامٍ لَهُ بِالبَصرَةِ ، وقَد دَخَلَ عَلى العَلاءِ بنِ زِيادٍ الحارِثِيِّ يَعودُهُ ، فَلَمّا رَأى سَعَةَ دارِهِ قالَ ـ: ما كُنتَ تَصنَعُ بِسَعَةِ هذِهِ الدّارِ فِي الدُّنيا ، وأنتَ إلَيها فِي الآخِرَةِ كُنتَ أحوَجَ ؟ بَلى ، إن شِئتَ بَلَغتَ بِهَا الآخِرَةَ ؛ تَقري فيهَا الضَّيفَ ، وتَصِلُ فيهَا الرَّحِمَ ، وتُطلِعُ مِنهَا الحُقوقَ مَطالِعَها ، فَإِذا أنتَ قَد بَلَغتَ بِهَا الآخِرَةَ . ^۷