۱۹۷.فقه الرضا عليه السلام :عالم (امام رضا عليه السلام ) يا امير مؤمنان عليه السلام ، در پاسخ اين پرسش كه : در ميان جمعى از برادران ايمانى ، چه كسى امام جماعتشان باشد؟ چنين نقل كرد : «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرموده : صاحب فرش ( جانَماز/ سجّاده ) ، به فرش خويش ، و اهل مسجد ، به مسجدش سزاوارتر است» .
نكته
اقتداى مهمان به صاحب خانه در نماز جماعت ، به عنوان يكى از آداب مهمانى ، به اين معناست كه با فرض وجود ويژگى هاى لازم در ميزبان براى امامت جماعت ، او بر ديگران در پيش نمازى ، اولويت دارد . پيداست اگر صاحب خانه ، فاقد ويژگى هاى مورد نظر باشد ، مى تواند اين حق را به هر شخص با صلاحيتى كه خود بخواهد ، واگذار نمايد . در غير اين صورت ، اين حق ، ساقط مى شود و نوبت ، به امامت ديگر حاضران خواهد رسيد .
۴ / ۱۳
دعا كردن براى ميزبان
۱۹۸.سنن أبى داوودـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ: ابو هَيثَم بن تَيِّهان ، براى پيامبر صلى الله عليه و آله غذايى آماده ساخت و پيامبر صلى الله عليه و آله و يارانش را دعوت كرد. چون از خوردنْ آسودند، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: « برادرتان را پاداش دهيد » .
ياران گفتند : اى پيامبر خدا ! پاداش دادن او چگونه است؟
فرمود: « هرگاه به خانه كسى رفتند و غذايش را خوردند و نوشيدنى اش را نوشيدند و برايش دعا كردند، اين ، خود، پاداش دادنِ اوست » .